Всушнoст, тoј нe пoминал, туку и дeнeс царува вo пoтпoлна сила.

Сeкoј oнoј кoј свoјoт жив дух гo врзува за тeлo умртвeнo oд страститe

e истo тoлку варварин какo oнoј кoј

гo врзува живиoт чoвeк за мртoвeц и ги oстава oбата да сe распаднат.

 Вечен споменот да е на нашите просветители и описменувачи Кирил и Методиј.
Чувајте ги верата и јазикот на кои нѐ научија овие горостаси!
По тоа ќе нѐ познаат дека сме од родот нивни, а не по географијата.

Ливан ја залеа со мириси, патеката на твојот живот,
о голем столбу на православието,
ревноста по Христа ја привлече благодатта,
и со неа мноштво чудеса сотвори,
 

Тогаш сфатил дека не треба да се врзува за ништо световно, и

дека треба да живее единствено за Царството Небесно, односно за Бога.

И навистина се оддал на богоугоден живот, го изучувал Светото Писмо,

делата на светите отци, а особено делата на св.Григориј Богослов.

Во првата половина на IX в. словенските земји на Балканот биле своевидно јаболко на раздорот меѓу Првото Бугарско царство и Византија. Во таa ситуација византиската власт не можела да спроведува политика на отворен притисок врз словените во Македонија и Грција. Во првата половина на IX в. словенските племиња на територијатa на Империјата сѐ уште имале многу широка автономија

О, преславни учители и просветители на словенските народи, свети рамноапостолни Методиј и Кирил. Кон вас, како чеда кон своите отци, со светлината на учењата и од буквите ваши просветени и во верата Христова поучени, сега усрдно прибегнуваме и со скрушени срца се молиме. Ако вашите завети, како непослушни чеда, не ги запазивме и за угодувањето на Бога, како што нè учевте, не се грижевме, и од

 Слава, глас 8.
Радувај се, свештена двоице, која нѐ озари со светлината на Богопознанието: Кириле, живоносен извору на мудроста духовна, кој ги напои словенските народи кои од жед се топеа: Методие, чесно живеалиште на молитвата! Прилежно молете се на Христа, пред Чија слава стоите, заедно со вас да Го величаме и да Го превозносиме во сите векови.

Рамноапостолни  учители на словенските земји,
богомудри Кириле и Методие,
Владиката на сите молете Го,
да ги утврди сите словенски народи

'Преподобни мој Давиде, преклињем те да врло брзо, за десетак минута, будеш овде и да ми помогнеш. Кад будеш пошао, сврати до Прокопија и поведи преподобног Јована Руског. Одмах дођите да ми помогнете, јер сам у опасности!'
Нисам се ни неколико минута мисаоно молио, кад су се отворила врата и кад је ушао седобради старац са штапом у руци.

 - „Ти веројатно не знаеше дека на грбот носиш ливче, како што не знаеш ни што пишува на него! Претпоставувам дека автор на оваа порака е еден од твоите другари, а останатите се негови соучесници.”
              Потоа им се обратил на учениците од целиот клас и рекол:

Така да обиди се да живееш како што треба, да бидеш добар и да си го заработиш спасението уште овде… оти:
„Нема да примиш она што имаш од овде… Ќе примиш само она што си дал“… Не се фали со парите… со положбата која ја имаш, со твоето богатство… Овие работи се временски…

Човекот по својата природа има своја цел и Бог го бара тоа од него. И затоа заповеда човекот најнапред да го разбере тоа, да го засака и да има волја да работи за тоа. А за да може мислата да биде остварена во дело, да приложува труд и да ја извршува потребната работа, - за ова Господовата благодат му го дава

В понеделник (26 мај) во 12 часот во Градската библиотека „Браќа Миладиновци“ – Скопје ќе се одржи промоција на поетската книта „Небото ми е дома (духовна поезија)“ од Катица Ќулавкова. За книгата ќе говори проф.д-р Марија Ѓорѓиева-Димова, модератор е Александра Јуруковска, а стихови ќе интерпретира актерката Софиа Насевска Трифуновска.

Дојде денот на сесветлото торжество, градот Бари се радува, а со него и целата вселена ликува, со песни и пеења духовни, зашто денес  е светото торжество, на пренесување на чесните и многуцелебни мошти на светителот и чудотворец Николаја, кој засветли како сонце незаодно со светлозрни зраци, растерувајќи го мракот на искушенија и неволи од оние што со вера викаат:

 Велики угодниче Божји, Николае свети,

чии молитви нѐ закрилуваат нас кои

пловиме по морето на овој живот.

Еден човек, живеејќи живот на грев и имајќи чувство на трепетлива љубов кон Богородица, се молел секојдневно пред Нејзината икона, никогаш не престанувајќи - со длабока вера изговарајќи го поздравот на Архангелот: „Радувај се, Благодатна...!“
Еднаш, подготвувајќи се да оди и да направи некаков грев,

“Сега ги разбирам зборовите на твојот Божји човек, кога ти рекол: “Најтешко е да ставиш некаде Крст”.По милоста Божја, застапништвото на светиите и со содејството на добронамерните, ќе блесне силно и славно овој Божји дом како прекрасна жртва на народот Божји, како круна на Скопје, како бисер на Македонија, како скапоцен дар за православната полнота.