Поуки од Светите Отци

 Кога некој би сакал да живее со мене, ќе ги слушне моите молитви и воздишки и ќе ги види  солзите што ги пролевам за сите мои браќа. Цели ноќи се молам и извикувам: „Господи, спаси ги сите мои браќа, или и мене избриши ме! Не сакам да бидам сам во Рајот!“

- А имаш ли ти, добри човече, памети?
- Наравно да имам памети! – одговори изненађено и помало увређено газда.
- Покажи ми је, па ћу да верујем да је имаш.

Бидејќи тој нема сила да стои пред Тебе и пред лицето на оние кои Те љубат. Штом ќе го види знакот на Твојата благодат, тој паѓа во трепет од Тебе и бега далеку.
И сега, Владико, спаси ме, бидејќи кон Тебе прибегнав!

Како што, ако некој стави скапоцено миро не некое место, па потоа го тргне, ќе останат трагите на миомирисот, така и сега Твоето божествено и свето и сечисто и преполно со Божјо благоухание тело, изобилниот извор на благодат, иако положено во гроб, и потоа повторно вознесено во подобро

Дојдете, да го земеме со рацете на душата приснодевственото тело, да појдеме со него внатре во гробот и да умреме заедно со него, т.е. да умреме за телесните страсти и да бидеме живи со бестрастен и непорочен живот.

Стоејќи помеѓу Бог и целиот човечки род, единствено Она го направи Бог Син човечки, а луѓето синови Божји, ја направи земјата небо, и го обожи човештвото. Единствено Она меѓу жените стана Мајка Божја по природа надминувајќи ја секоја природа. Преку нејзиното неискажливо раѓање

„Триесет години страдам од хроничен невролошки синдром. Парализиран сум, координацијата ми е нарушена, врзан сум за инвалидска количка. Во летото 1981 година, бев во посета на манастирот Свети Григориј на Света Гора. Таму, еден многу богат бизнисмен, Грк, ми пристапи и ми рече дека ќе ми плати за патувањето во Америка 

- „Водата на Јордан ја отвори вратата, а светлината на Тавор го откри патот до вечноста.“ св. Јован Дамаскин
- „Светлината на Преображението е истата онаа благодат која се дава во Крштението, но таму е скриена, а тука е откриена.“ -

„Секое утро, деца мои, пијте Света вода со почит. Домаќинките нека истурат малку света вода во садот додека се готви.
Наутро, велат експертите, добро е да се напиеме чаша вода кога ќе се разбудиме. Затоа е добро, кога наутро ќе наполниме чаша со вода, да налееме малку света вода во неа.

„Во младоста човекот гради, во зрелоста живее,

а во староста се подготвува да се сретне со Бога.

А ако староста не е посветена на Бога,

тогаш е празна.“

Познај ги во себе доброто и злото - блажен е човекот кој тоа го знае.
Ако живееш по тело ќе си ги погубиш и душата и телото.
А ако живееш според Бога, ќе ги спасиш обете.“

Како што гонетото животно наоѓа посигурно засолниште, отколку негонетото, така сум и јас, гонет од непријателите, најдов посигурно засолниште, скривајќи се под Твојот шатор, каде што ни пријателите, ни непријателите не можат да ја погубат мојата душа.

  Потребно е да имаме добрина и љубов во нашата душа и тоа да го пренесуваме на нашата околина. Мораме да бидеме внимателни, никого да не оптеретуваме со каква било злоба против оние што нѐ повредиле, туку, со љубов да се молиме за нив.“

 Потребна ми е вистинска, христијанска, жива, дејствителна љубов, потребно ми е срце кое љуби, жали за ближните, потребна ми е радост за нивната благосостојба, тага за нивните маки и болести, за нивните гревови, слабости, недостатоци, несреќи, с

Еден ден пред Божиќ, кога свети Наум ја беше завршил светата Литургија во манастирот и ги беше причестил монасите и народот, почувствувал дека му се приближува разделбата од овој свет. Гледајќи го монасите неговото бледо лице, од кое излегувала некоја блага светлина,

– Кој грев е најголем, Старче? – праша отец Нил.
– Злопамтењето, – одговори Старецот, – е многу голем грев, толку голем што нас може да нè лиши и од самиот Рај.
– Рајот? Значи толку е голем? – го прекина младиот монах Гаврил.

 Колку само се лажат оние што бараат среќа надвор од себе -

во туѓи земји и патувања, во богатство и слава, во големи владеења и насладувања,

во задоволства и празни работи, на кои горчлив им е крајот!

Што е Богочовекот Христос: што е Бог во Него, а што човек? Како се познава Бог во Богочовекот, а како човекот? Што ни даруваше Бог, нам луѓето, во Богочовекот и со Богочовекот? Сето тоа ни го кажува Светиот Дух – „Духот на Вистината“: ни ја покажува целата Вистина во Него – за Бог во Него и за човекот, и што сѐ ни е подарено со Него?

Јудејците ја празнуваа Пасха според Законот, односно преминот од Египет во Палестина. Ние ја празнуваме евангелската Пасха, т.е. преминот на нашата природа во Христа од смрт во живот, од пропадливост во непропадливост. Кои зборови би можеле да ја искажат таа внатрешна различност и да покажат колку се подобри предметите на нашите славења од празниците на старозаветниот Закон?

Бескрајна е Божјата љубов и благост кон луѓето. Он нас нѐ љуби силно, бидејќи сме Негов род. Иако ние секој час се откажуваме од Бога, Он лесно не се одрекува од нас. Но, сепак, помило Му е кога луѓето нарочно Му се обраќаат. (…) Човекот треба да се одвои од светот и да тргне да Го бара Господа.