Житија

Светата Македонска Православна Црква во првата недела од месец октомври, со голема слава и чест го празнува споменот на сите македонски светители, кои со своите богоугодни дела имаат големо значење на само за македонскиот народ, туку и за целиот Христијански свет.

Првата недела од месец октомври си спомнуваме за сите македонски светители, меѓу кои се и светите солунски и сесловенски браќа Кирил и Методиј, богомудри и рамноапостолни, свети Климент Охридски, свети Наум Охридски, свети Гаврил Лесновски, свети Григориј, епископ Охридски, свети Прохор Пчински, свети Јоаким Осоговски,

Тропар, Глас четврти:

Твоето раѓање, Богородице Дево, радост му јави на целиот свет, зошто од Тебе изгреа Сонцето на правдата- Христос, Бог наш; рушејќи ја клетвата ни даде благоспол; уништувајќи ја смртта, ни дарува живот вечен.

Апостолот Тома потоа ги извести останатите апостоли за овие чудесни настани и им го покажа Светиот Појас на Пресвета Богородица.А тие Го прославија Бога и побараа да ги благослови, бидејќи беше единствениот кој се удостои да го види славното преселување на Богородица.Чувањето на светиот Појас го презедоа две сиромашни и побожни жени во Ерусалим, кои се грижеа за Богородица.

Во 1909 г. бил назначен како игумен на скитот Сихастрија – послушание кое што тој достојно го носел во текот на 35 години. Обновувајќи го во потполност монашкиот живот во оваа пустина и собирајќи околу себе повеќе од 40 ученици, протосингелот Јоаникиј (Морој) се преселил во вечноста есента 1944 г.

33 години потоа, беше присутна на ужасните страдања и распнување на нејзиниот Син.

Живееше по Вознесението на Господ уште 10 години и на возраст од 59 години, се пресели во животот, мајката на вистинскиот живот.

После Вознесението Господово, за Мајката Божја се грижел апостол Јован Богослов,

а во негово отсаство Пресветата живеела во домот на неговите родители,

во близина на Елеонската гора.

Светител исполнет со љубов. Цел живот, тајно од луѓето, правеше добро и чуда, се обидуваше да ја скрие својата мудрост и се понижуваше пред луѓето со безумност. Меѓутоа, оние околу него го почувствуваа изобилството на Божјата благодат во него и доаѓаа кај него за молитва и совет.

Таму лежат Баратински, и дедо Крилов, и Жуковски, и Чајковски, и Бородин и Мусоргски. Сепак, патеката секогаш е разгазена до Достоевски. А гробот е покриен со цвеќиња, напишан е епиграф од Евангелието според Јован од романот „Браќа Карамазови“: „…ако зрното пченично, што паднало на земја, не умре, останува само“.

 Во Светата Земја, во манастирот „Св. Георги Хозевитски“ има пештера, во вдлабината висока карпа ( каде го хранеле гавраните ), посветена на Св. пророк Илија и икона со неговиот лик и гавранот кој му носи во клунот храна. Поклониците му оддават почит на Бога и на Св. Илија на тоа свето место. Св. Илија се вознел на небото.

Во една келија близу до Кареја, каде што со прст на камен ја испиша песната кон Пресвета Богородица „Достојно ест“. Заради овој настан таа келија и денес се нарекува келијата „Достојно ест“....Му се јави и на Самиот Господ во Гетсиманската градина, кога Господ како човек беше поткрепуван од овој архангел

Приквечер Свети Јован ја побарал да му ја дадат отсечената рака бидејќи заповедта на калифот веке е извршена. Држејќи ја со левата рака отсечената десница споена со местото каде што беше отсечена, клечејќи пред иконата на Богородица цела ноќ се Ја молел Пресвета Богородица да го исцели за да продолжи да пишува.

Ноќта на 18 јули 1918 година, великата кнегиња Елизавета Фјодоровна

била убиена: била жива фрлена во Новата Селимска шахта

на 18 километри од Алапаевск.
Шахтата ја разрушиле со гранати,

Погледнувајќи во минатото, старецот за времето на своето растење секогаш се присетуваше со чувство на голема благодарност кон родителите, особено кон мајката, која, по неговите зборови, „имаше монашка душа.” Таа многу се грижела во сѐ да ја запази скромноста и умереноста,

Када се народ разиђе он оде у оближњу гостиону и затражи хлеба од гостионичара. Он му да комад хлеба. Онуфрије оде у храм и пред иконом каже малом Исусу - Донео сам ти хлеб, видим да ти нико не даје! У том моменту оживи са иконе рука Христова и узме хлеб.

За време на прогонот врз христијанството, а особено врз монаштвото, во Русија многу млади боготражители, наместо да заминуваат во манастирите кои биле под надзор на советската власт, се собирале околу старците. Еден од таквите старци бил и јеросхимонахот Сампсон. Основале подземни, неформални,

Турците, кои ги заробиле руските војници во ропство, се обиделе да ги обратат во ислам. Секако, оваа судбина не го заобиколила и Јован. Тие со разни исмејувања и мачења се обидувале да го принудат светителот да се откаже од Христос. Сепак, тој, трпејќи ги сите маки, непоколебливо ја бранел Православната вера.

За да може да се служи Тајната Божествена Литургија, Господ на апостолите и нивните наследници им ја подарил „Силата со која тоа ќе го прават“, односно Светиот Дух. „Во тоа е делото на слегувањето на Светиот Дух. Бидејќи, Тој не слезе само еднаш за потоа да нѐ напушти, со нас е,