СВОЈ - на Свети Серафим Саровски
Помешани чувства
на удолници и угорници,
не крената магла
натежнатост со мои слабости.
Прашање да поставам
сигурно смеам
но, сепак е тоа желба
обременета од носталгија.
Помешани чувства
на удолници и угорници,
не крената магла
натежнатост со мои слабости.
Прашање да поставам
сигурно смеам
но, сепак е тоа желба
обременета од носталгија.
Се роди во окото твое
Младенец на Кого се радуваме,
ја исполни душата твоја
радоста на Богородителката.
Ти пак света невесто Христова
срце, срце неуморно
за Него катаден припремаше
Нека годината којашто доаѓа биде време на победа над злото и над непријателствата коишто владеат со светот, да биде време благопријатно за изобилни духовни плодови и време во кое ќе заврши страдањето од подмолната болест; нека биде и време на благодарност до здравствените работници, чија саможртва треба да биде за пример.
На сиот наш народ, овде во Татковината и насекаде по светот, им ги честитаме божикните празнувања, поздравувајќи ги со серадосниот поздрав:
– Х Р И С Т О С С Е Р О Д И !
Честито и од Бога благословено новото лето Господово!
Во вечер мирна
кога глас на месечина истекува
се собравме околу трпеза
думи да споделиме
радоста да навјаса.
Во вечер како посестрима
Комплексот цркви посветени на светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици во Струмица вклучува цркви од различни временски периоди и тоа: претхристијанска, ранохристијанска базилика, крстообразна црква и нејзината подоцнежна обнова. Во крстообразната црква се наоѓа најстарата досега пронајдена фреска во Македонија, на која се претставени светите Тивериополски свештеномаченици. Во претхристијанскиот храм се зачувани прекрасни подни мозаици, додека ранохристијанската базилика не може целосно да се открие
Тивко ветре нѝ испраќаш
очи сонливи да нѝ размрдаш,
од зачмаеност не' подигнуваш
насмевка од небо нѝ подаруваш.
Екатерино света девојко,
Екатерино чиста самовило,
Екатерино храбра девственичке,
„А ние да пребиваме во молитва без било какво воображување, и да просиме смирен дух од Господа, и Господ ќе нѐ љуби и ќе ни даде на земјата сѐ што ни е полезно за душата и телото„
На тебе адот се натакна,
На тебе страстите се распнаа,
На тебе душата се подига,
На тебе умот слободно делува.
Крсту од искона предвиден,
Жезол Аронов умудрен,
Според црковното Предание, крстот на Спасителот бил триделен. Се состоел од три видови на дрво: кипарис (зимзелено дрво, што расте во јужните топли краишта), кедар (вид на иглолисно дрво) и певг (вид на бор).
Постои и праобраз (еден вид пророштво) за ова, во книгата на пророк Исаиј:
Но на јаве
сон не гледав,
магла во ноќ не се подигна
див коњ и ветер глувонем
зајдисонце испратија.
Тогаш, како китки се појавијаластовички кои здив ми следеа,
незапирливо слика исликаа
и со булки поглед ми исполнија.
На патот од Ерусалим кон Ерихон, помеѓу планините лежи пустината Хозев. Помеѓу голите пустински ридови денес се наоѓа Хозевитскиот манастир кој наликува на оаза среде пустина. Веднаш над манастирот се наоѓа и пештерата во која некое време живеел свети Илија .
Во оваа пештера во библиските времиња дошол и Св.Јоаким да се моли на Господ да им дарува рожба со Св.Ана и овде му се јавил Св.Архангел Гавриил и му рекол дека молитвите му се услишани...
Откако се направи дренажа, и заштита на надворешните делови на црквата, сега е фазата на поплочување на патеката околу неа.Со години, во јули и август, кога сонцето е во зенитот, сестрите се високо во околните ридови и ливади, собирајќи најразлични чаеви, од кои понатаму прават,нам-„сет“ за припомош, па така како пример, имаме чај, масло и тинктура од риган, русомача, кантариот, мајчина душица итн.
Очи се исправија во рамнина,
Раце останаа празни покрај тело
Здогледаа мисли во близина,
Допир кој доаѓа од врело.
Солзи на допир одговорија
Вода потребна брашно да се накваси,
Се создаде тесто за душа човечка
Виор од благодат испразни мисли.
Дарко беше дете од кое сите се плашеа, бидејќи со момчињата постојано влегуваше во кавги и тепачки, а девојчињата ги провоцираше и навредуваше. Ниедно од децата не се дружеше со него. Единствено малата Кате се обидуваше да го вразуми немиркото. Де го честеше со слатки, де му даваше по некоја книга да прочита…
Во еден мал град живееше момче по име Лазар, кое секое утро, точно во 7 часот доаѓаше пред црквата. Штом ќе се отвореа црковните врати, Лазар трчаше до олтарот, се прекрстуваше, стоеше така момент или два, па ќе се свртеше и отрчуваше во училиштето.
Еднаш старешината на црквата го праша Лазар како се моли и каква молитва користи. Лазар рече дека тој само вели:
– Добро утро Исусе Христе, дојдов да Те видам.
Да ти кажам
мисли да не си прекинувам,
поет на пат не сретнав
но Коста на срце прилегнав.
Ноќ повторно наидува
во утро рано на мои очи,
ученик наместо да се надѕидува
дозволил нешто да го кочи.
Прослава чесна Небесна
за учител се одвива
ликува Небеса, торжествува,
Не остави штурци да шепотат
за слава на бесмртен –
зад неа погледни
повик кон ветување на земен,
ум над магла да подигни
во времето беше испратен.
Збир на средби ли натокми
Патека не ни посла
туку пат отвори,
во плотта наша
Животот да се обнови.
Но во Тебе Пресвета,
Он се смести,
Он на Кого Небесата престол му е,