Денес потомци на таа Христова црква сме сите ние заедно тука – како заедница. Како членови на Телото Христово, треба да знаеме дека кога страда еден орган – страда целото тело и дека истото се случува и во заедницата. Но, кога страда еден член на заедницата треба да страда целото тело. Да се научиме да сострадуваме еден со друг.
На 04.11.2018 Во соборниот храм Пресвета Богородица - Гостивар, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во сослуженије на Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф и епископот Хераклејски г. Климент, игуменот Фотиј од Беровскиот манастир „Успеније на Богородица“, јеромонахот Ефросиниј од Бигорскиот манастир и свештеници од Тетовско-гостиварската епархија богослужеја света Литургија.
Бигорското ќелијно училиште било првото училиште во западните краишта на Македонија и неговото најрано споменување во историските извори е од времето на знаменитиот игумен Арсениј, во првата третина на XIX век. Се претпоставува дека тоа функционирало и претходно, но Архимандрит Арсениј се погрижил да го збогати со потребна литература.
Тропар на светиот апостол Јаков брат Господов 23 октомври / 5 ноември 2024
Како праведен Господов ученик,
си го примил Евангелието,
како маченик имаш смелост непобедлива,
како јерарх се молиш, ти кој си брат Божји.
Повеќе...
Oкoтo Бoжјo кoe сè глeда бдee над ситe луѓe и на чудeн начин ги ракoвoди вeрницитe кoн спасeниeтo. Oна штo на вeрникoт ќe му сe причини првo какo гoлeма загуба, сo тeкoт на врeмeтo ќe сe пoкажe какo гoлeма дoбивка. Случајoт на св. Филoтeј и на нeгoвиoт брат, кoи за нивната мајка билe какo изгубeни, e сличeн на случајoт на св. Ксeнoфoнт (26 јануари)
Љубовта на Црквата Божја сјае насекаде, го прегрнала и сегашниот век, се грижи за идните, а се простира и во минатите, сѐ до самиот почеток, до созданието Адамово. Иако не е од времето, таа ги опфаќа сите во времето, за и нив да ги направи вечни, приближувајќи ги до вечниот, насекаде присутниот, семудриот Бог, Творец и Дародавец на љубовта Божествена.
Многу жени, а и мажи, за време на исповед велат: „Кога сум сам дома ми е многу убаво, ниту се гневам, ниту се нервирам, имам желба да се молам. Но, кога децата ќе влезат и ќе започнат со викање или мажот ми ќе се врати од работа, тогаш не знам што ми станува, нешто ме обзема!“ Не те обзема – си го имал, сега само излегло на површината. Тоа треба да
Животот е краток и искуството на човекот е ограничено. Должноста на совеста ти вели да го запишуваш она што го гледаш и слушаш, ако истото со текот на времето е способно некому да донесе полза. Еве еден расказ од еден архиереј, кој е достоен да се нарече отец на многумина.
Божји угодниче, Аверкие свети милостив, 
Чудо се јави како сведоштво,
Не ожалостувај ја душата на падниот; не огорчувај го оној што е во сиромаштија. Не измачувај срце што е веќе огорчено; не ја одлагај милоста кон оној што нема. Не одбивај ги молбите на неволниците; лицето твое не свртувај го од сиромавиот; не свртувај ги твоите очи од оние што просат; никому не давај повод да те колне.
Важи и обратното – кога човек има смирение, тогаш и покрај гревовите што ги прави, и слабостите што ги има, на Бога тој му станува мил и возљубен, и стекнува прошка. Затоа што има смирение, тој ја привлекува Божјата милост. Кога прашале некој светија : што претпочиташ во животот – да видиш добродетелен егоист или смирен грешник? Тој рекол: го претпочитам смирениот грешник.
Во извесна смисла, Халовин е играње со темната сила. Се разбира, мнозинството од учесниците на „празник“ размислуваат едноставно да се исплашат едни со други, весело да се изнасмеат и да се вратат во нормалниот живот. Но, спомнувањето на темната сила, а уште повеќе изобразувањето на истата преку зли слики, фустани и маски, никогаш не исчезнува. Сето тоа навлегува во внатрешноста на човекот, и на крај ќе произведе ефект.
Во дваесетивтората недела по Педесетница, на празникот на Св. вмч. Артемиј; преп. Герасим Кефалониски
Мојата ќерка Мариам, уште од раѓањето имаше проблеми со говорењето. Таа не можеше да зборува. Единственото нешто што можеше да го изговори, беше звукот „у“. На овој начин таа се обидуваше да ни каже што сака и што ја мачи. Отидовме кај сите лекари во градот, но немаше никакви резултати. Таа практично беше нема, и ние се помиривне со тоа. Еден ден, мислата ме 
Човекот ги соединува двата света – видливиот и невидливиот, соединува две природи – физичката (телото) и духовната (душата). Ние телото го гледаме и го чувствуваме, но има многу докази и за постоењето на душата, ние ја чувствуваме и ја разбираме нејзината болка, нејзините радости и потреби. Затоа, човечкиот живот не може да се ограничи само на задоволување на потребите на 
Но човекот кој верува во Бог, кој се предава на Бог, не се плаши. Многу луѓе додека живеат во лоното на Црквата, пројавуваат слабост, се колебаат пред да донесат решенија. Затоа многу пати таа своја обврска ја префрлаат на духовникот. А тоа е грешка. Човек може да побара совет од духовникот, но решение во животот треба сам да донесе:
Во клирот на Низибиската Црква имало уште еден човек исто така со име Ефрем. Плашејќи се од разобличување на својата незаконска врска со ќерката на еден од значајните граѓани на Низибија, тој ја подучил својата соучесничка во гревот, та таа, кога ќе бидат обелоденети последиците од нејзиниот престап, да ја префрли вината на неговиот истоименик – Ефрем,
Срцето е почеток и корен на сите наши дела, учи свети Тихон Задонски. Што и да правиме во и надвор од нас, го правиме со срцето, било тоа да е Добро или зло. Со срцето веруваме или не веруваме; со срцето сакаме или мразиме; со срцето се смируваме или се возгордејуваме; 
