Ако Он не се жртвуваше на Крстот за нас и наше спасение, и ние не ќе можевме во Големиот Вход од Светата Литургија да се принесеме самите себе и целиот наш живот на светиот престол Божји преку Даровите што ги принесуваме на него.
Ако Он не воскреснеше и ние не ќе можевме да го откриеме Царството Небесно внатре во нас, во нашето духовно срце,
Сега е време да проповедаме, секој треба да се погрижи што е можно повеќе луѓе да бидат спасени, па затоа ќе добиe голема награда од Господ. Тоа се случува според даровите што Бог ни ги дал на сите: со пишување, потсетување, совети ... Не кријте го дарот.!Може да се направи многу повеќе за да се спасиме себе си и нашите ближн
Ти велиш: „Не можам повеќе“ - Бог вели: „Ќе ти помогнам“ (Исаија 41:10).
Ти велиш: „Не знам што да правам“ - Бог вели: „Јас ќе ти ги покажам твоите патишта“
(Изреки 3:5-6).
Ти велиш: „Не можам да го сторам тоа“ - Бог вели: „Може да направите сè“
(Филипјаните 4:13).
На Македонско - Грчката граница ги дале своите пасоши на контрола, онолку колку што биле во автомобилот.
Меѓутоа граничната службеничка гледајќи низ прозорорецот побарала четврти пасош.
- Уште еден пасош молам !
Службеничката се обратила :
"Дајте го и пасошот од дедото" !
Зошто токму 40 дена требало да поминат до Вознесението? Бројот 40 имал големо значење воопшто на древниот Блиски Исток, а особено тој број има големо значење во Библијата: претставува символ на завршено дело, генерација и исполнување.
Св. Никодим Светогорец вели дека Христос, според Својата човечка природа, примил три раѓања :
Оној што е заразен од гордоста, сите оние кои се повисоко од него, било да станува збор за власт, за возраст или способности, ги смета за рамни на себе и не поднесува да биде подолу од нив. Ако горделивиот човек е потчинет, тој не го почитува својот претпоставен, не сака да му се потчинува и не ги исполнува наредбите; се поставува на исто ниво со сите кои се образовани и,
Човекот кој е автор на поемите „Сердарот“ (1860) и „Скендербег“ (1861), „Автобиографијата“ (1885), преведувачот (во обид) на Хомеровата „Илијада“ и „Одисеја“, на „Ослободениот Ерусалим“ на Торквато Тасо и „Бесниот Орландо“ на Лудовико Ариосто, со пламена народна акција и проповеди, со учителствување, со жива и пишана реч – ќе биде пресуден фактор за конечниот пораз на елинофилството во Македонија.
Јоаким Крчовски е родоначалник на новата македонска книжевност, народен учител и проповедник. Автор е на пет книги, печатени помеѓу 1814 и 1819 г. во австроунгарскиот град Будим: „Слово исказаное заради умирание“, „Повест ради страшнаго и втораго пришествија Христова“, „Митарства“, „Чудеса Пресвјатија Богородици“ и „Различна поучителна наставленија“.
Духовниот поглед се избиструва кога човекот ќе биде способен да ги открива и гледа своите гревови. Кога ќе открие еден грев, тогаш на чуден начин тој почнува да гледа уште еден и уште еден, кои дотогаш не ги забележувал. Доволно е да ја здогледаме во себе гордоста, па таа да ни ја покаже зависта, па гневот, сребролубието и т.н.
Во шестата недела на Воскресение(на Слепиот , на 29ти мај 2022 година, кога Македонстата православна црква- Охридска архиепископија молитвено го прослави споменот на преп.Теодор Осветени св.Николај Мистик, во храмот на св.пророк Илија во скопската населба Аеродром отец Тино Стефковски во сослужение на ѓаконот Илија Пројчевски отслужи Божествена Литургија. На Литургијата берниот народ се причести со Светите Христови Тајни.
Веќе долг период, години наназад постам, а особено последнава година,
секој ден го постам.
Постам, не ги јадам лагите кои ми ги сервираат, зошто се грозни.
не ги јадам ни перфидните манипулации, тие се со горчлив и остар вкус.
Не од крајности, но не и од недостиг на решителност. Потребна е смелост. Да се осмелиме да правиме работи во нашиот живот.
Многупати не се осмелуваме да направиме нешто, не превземаме иницијативи, не ризикуваме и така остануваме во неизвесноста на нашето безделие, неисполнети и со потиснати желби.
Животот со потиснати желби е живот без храброст и без ризик.
Еве, Бог ни даде ден да се зарадуваме и да се возвеселиме во него, ни дарува ден во кој дочекавме да ја слушнеме одамна посакуваната, но очекувана одлука. Затоа, Ваша Светост, Вам и на членовите на Светиот архијерејски собор на Српската Православна Црква Ви благодариме од името на јерархијата, на монаштвото и на верниот народ на Македонската Православна Црква
Сумела е грчки православен манастир посветен на Богородица
и се наоѓа на планината Мела во провинцијата Трабзон во Турција.
Тој претставува едно од најважните православни светилишта во светот.
Вo 1963 година заминал на Света Гора. За неговиот престој таму директно добил благослов од Игуменијата на Света Гора – Пресвета Богородица. Бил замонашен во грчкиот манастир „Свети апостол Павле“ со монашко име Гаврил. Сето време додека престојувал на Света Гора избегнувал контакти со луѓе.
Вo Сарацeнскиoт табoр гo прашалe св. Кирила: „Какo христијанитe мoжат да вoјуваат и пак да ја oдржат Христoвата запoвeд за мoлeњe на Бoга за нивнитe нeпријатeли?“ Свeти Кирил oдгoврил: „Акo вo eдeн закoн сe запишани двe запoвeди и им сe дадeни на луѓeтo за извршувањe, кoј чoвeк ќe бидe пoдoбар извршитeл на закoнoт: oнoј кoјштo ќe испoлни eдна запoвeд
“На Македонците не им требаше ни автономија, ни автокефалија, ни ништо посебно; на Македонците им требаше само малку љубов; токму тоа го има одамна сфатено и при првата можност, деновиве, ни го покажа и дарува српскиот Патријарх Порфириј со своите собраќа од Соборот (меѓу кои прв е Бачкиот епископ Иринеј). Како, сега, Патријархот Порфириј да не е свет