Духовен Азбучник

Историјата на Црквата познава многу светии. Некои од нив се почитувани во Грција, други во Грузија, трети во Украина или Русија. Има толку многу светии што нивниот точен број, според некои, го знае само Бог. Меѓутоа, меѓу целата оваа плејада богоугодници има имиња кои се познати на апсолутно секој православен верник.

Многупати очајуваме и извикуваме кон Бога: „Боже мој, доживувам болка!“ а Бог ни вели: „Со тебе сум, овде сум!“, но болката не ни ја одзема, бидејќи преку оваа болка ние Го бараме Него. Една убава  мисла, доживеана од опит, ја слушнав од старецот Елисеј, игумен на манастирот „Симонопетра“ и содржи голема вистина дека

 Секоја недела во Великиот пост има две значења. Од една страна, секоја од великопосните недели влегува во оној ритам преку кого се појавува духовната „дијалектика“ на Постот. Од друга страна, пак, во текот на историскиот развој на Црквата речиси секоја великопосна недела придобила и второ значење.

Религија на стравот; религија на лажното смирение; религија на вина: сето тоа се искушенија и стапици - многу моќни, кои се не само во светот, туку и во Црквата. „Религиозните“ луѓе се сомничави за радоста. Луѓето постојано доаѓаат и бараат совет. Ги исповедам и зборувам, зборувам, зборувам; а слабоста и лажниот срам некако ме спречуваат  да им кажам: „Немам совет за вас.

 Се разболе од рак и имаше многу голем тумор во главата. Лекарите ја испишаа од болница, а најблиските не можеа  да се грижат за неа. Патријархот ја премести во патријаршијата. Поради посебниот мирис  било многу тешко да се влезе во собата каде што престојувала. Само тој ја посетувше.

 Целта на нашиот живот не е раната да исчезне, туку да се преобрази. Ќе го кажам уште многу пати, за да осознаеме дека не треба да очекуваме лузните од раните да исчезнат, туку да се преобразат во светлина. Оваа трансформација ќе ни овозможи не само  да преживееме како жртви и несреќници изгубени во “црната судбина”, чии

Бидејќи во тоа време прашањето за признавањето на католичките догми било директно поврзано со давање воена помош за Византиската империја од страна на Римските папи. Со други зборови, на едната страна на вагата биле интересите на нацијата, а на другата – правдата на Црквата. Свети Марко Ефески го избрал второто.

Проповедта на свети Јован Крстител во пустината Јордан може да се сумира со зборовите: „Покајте се, зашто се приближи Царството Небесно“ (Мт. 3,2). Христос е Царството Небесно, бидејќи Тој е Синот Божји, Кој го навестува доаѓањето на Светиот Дух, кој е Царството Небесно. Но, кој не се кае, не може да ги прими Христос и Светиот Дух

Богородица знае што треба да направат луѓето за да го предизвикаат Нејзиниот смирен Син на чудотворна активност: „Што и да ви каже, направете!“ Оваа реченица упатена до слугите на свадбата во Кана Галилејска, стана вечен принцип. во човечките молби до Богочовекот за помош, со посредство на 

Христијанството не спаѓа во редот на обичните религии, религии кои од верниците бараат само одредени индивидуални ритуали и обредни правила и само едноставно извршување на моралните закони, иако моралот е апсолутно неопходен.
Христијанството е заедница, Црква,

Ми се чини дека не постои животно поле каде тогаш не се појавуваат искушенија и проблеми. Расфрлајќи енергија и време на сето тоа, малку останува за молитва, читање, размислување. По правило, тогаш ме обзема тагата, затоа што - добро - повторно помина речиси половина од постот а јас едвај имав чувство

   Во Новиот завет, повеќе не се пролева крвта на младенците. Затоа што по пролевањето на Богочовечката крв на Голгота, ништо повеќе од тоа не може да се направи. Тоа значи дека и денес мораме да го склучиме својот личен завет со Бога, но не со обрежување на телото, туку со обрежување на срцето. 

Многу е тешко да се зборува за верата со децата, особено со тинејџерите. Тие се посебни луѓе и не можете да се преправате со нив, или да разговарате со нив преку фрази и клишеа. За една минута досада, тие веќе ќе бидат во друг свет, а во рок од пет минути веќе ќе почнат да ве избегнуваат. Но, тоа не значи дека треба да си играме со нив и да ги забавуваме.

Вo пeштeрата сe рoдил Гoспoд за да пoкажe дeка цeлиoт свeт e eдна тeмна пeштeра, штo самo eдинствeнo Oн мoжe да ја oсвeтли. Вo Витлeeм сe рoдил Гoспoд, а Витлeeм значи дoм на лeбoт, за да пoкажe дeка Oн e eдинствeниoт лeб на живoтoт, дoстoeн за вистинскитe луѓe.“

 Ниту со грдата моќ на оружјето, ниту со минливиот сјај на политичката моќ, ниту со продорот на рационалното знаење. Вечниот живот влегува во непостојаноста на нашиот свет. Вишата реалност обновува во потокот на релативно безусловните вредности на човечкиот живот. Фрлен е мост кој го поврзува Бог со човекот,

Да беше светла Рождественската ѕвезда, ќе ја виделе и другите луѓе, освен мудреците. Ако била значително мрачна за да ја забележат лаиците (маговите биле „специјалисти“ во таа смисла), тогаш теориите кои тврдат дека ѕвездата била светол астрален објект видлив за сите автоматски отпаѓаат.

Неколку дена морав да престојувам во болница, придружувајќи  еден млад човек кој беше подложен на сериозна операција. Признавам дека сум доживувал опит и искуства кои ниедна книга и ниедна беседа не може да ви ги даде, без разлика колку да е таа прекрасна или „духовна“.

Прашањето за односите со другите е клучно и дефинира премногу во нашиот краток престој нa  земјата. Од тоа зависи не само нашиот развој во општеството, туку и погледот на сопствената личност. Светото Православие дава свои мудри и проверени упатства, но обично

 Тоа што траумата се создава претежно во младоста и детството, нè означува, дека сè доаѓа од родителите и не би можело да дојде од личности и состојби и во други подоцнежни фази од нашиот живот. Човек може да добие душевна рана од било кое лице и состојба во која било фаза од животот, особено во младоста и детската возраст.

Обвинувањето на другите зборува за страшни комплекси. Мораме конечно да разбереме дека обвинувајќи ги другите, ја покажуваме нашата тврдоглавост и злоба. Особено кога јавно осудуваме, скандализираме и внесуваме помисли во душите на другите. Ова ја покажува не само нашата злоба и подлост, туку и отсуството на Бога во нашите животи.