Полезно и потребно

Без духот, срцето е слепо, лишено од управување. Затоа е потребно да се најде хармоничен однос

меѓу духот и срцето, за да се организира, да се гради личноста во благодатта, бидејќи патот на единството не е бесвесен процес.

Тој пат претставува постојана будност на духот, непрестаен напор на волјата.

Светиот Дух е насекаде и сè исполнува. Он ја исполнува секоја твар и ѝ дава живот, затоа што е Животодавец, дарител на живот и оживотворувач. Преку Него живее и се обновува секое создание. Сè што е создадено, преку Него е создадено. Доколку живееме подвижничко-литургиски живот ќе бидеме живи, и исполнети со благодатта на Светиот Дух, и ќе имаме живот во себе.

 Боже на духовите и на секоја плот, Којшто си ја урнал власта на смртта и владееш над живите и мртвите, извор на привремениот и на вечниот живот, Којшто не ги лишуваш од милоста ни живите ниту мртвите, Христе Спасителу, слушни го молитвениот плач на моето срце и помилуј ја според своето безгранично милосрдие, душата на преселениот од овај свет во невидливиот Твој

Првиот кој влезе во рајот беше крадец.

А првиот што влегол во пеколот бил Христов апостол.

А како се случи сето ова е голема лекција за нас.

Стравот, мојот анонимен пријател. Тој страв што го чувствувам уште пред да го научам неговото име. Тој е со мене од моментот кога Бог ме благослови да го направам мојот прв чекор надвор од мајчината закрила, и оттогаш сме неразделни. Заедно сме насекаде - во лулката, во игрите, во неволјите. Кога се втурнувам во прегратката на мајка ми, тој стои во близина и чека да излезам од моите прегради - нејзините две раце.

Во истиот тој ден, седмата недела по Пасха, го славиме Првиот вселенски собор во Никеја, каде што се собрале 318 богоносни Отци, од следнава причина: Бидејќи Господ наш Исус Христос, Кој се облече во тело слично на нашето, неискажливо ја исполни сета промисла и пак се врати кон престолот на Отецот, Светите Отци сакале да покажат дека Синот Божји навистина стана човек и, како совршен човек и Бог,    

 Тропар, глас 8: 
Препрославен си, Христе Боже наш, Кој на земјата ги постави нашите Отци како светила,

и преку нив нѐ упати сите нас кон вистинската вера.

Многумилостив (Господи), слава Ти!

Можеби изгледа парадоксално, но во молитвата мора да научиме да зборуваме помалку и да слушаме повеќе. Од најголема важност е да застанеме пред Бога со скромна едноставност и искрено смирение за да станеме целосни - една златна рана извезена со Неговата љубов. Подготвени да прифатиме што и да ни носи Неговото слово или Неговата тишина.

Во овој ден, во Неделата шеста по Пасха, на слепородениот, го празнуваме чудото на Господа Бог и Спасител наш Исус Христос, зашто и тоа со вода го изврши, (како и она за самарјанката и за разслабениот). Беше тоа вака: Христос разговараше со јудеите, и Себе рамен на Отецот се покажуваше: „И пред Авраам да биде, Јас сум” – вели, а тие камења фрлаат по него.

Кога човекот ја губи убавината на својата душа, тој не е во состојба да љуби, и не може да разбуди љубов кај другите. Во телото се вгнездуваат само инстинктите и мрачните страсти. Страстите се одвратни; човекот може да им се предава, но не може да ги љуби. Затоа луѓето, губејќи ја убавината – ја губат љубовта.

- Старче, помина ли тешкото време?
- Тешко е зад себе, најлошото е пред нас!
- Што би ме советувал да направам, старче?
- Јадете храна со мала лажица.
За што? Да се биде здрав?

Бура на непријателство од земните власти кон тебеподигна мрзителот на секое добро,кога го виде твоето добродетелно живеење,поттикнувајќи ги од Светата Гора Атонска поради нивната острастеност да те истераат,но Оној,Кој за сите промислува,на чудесен начин те заштити и за гонитеите невидлив те направи.Затоа смирено ти воспеваме:

      Треба да се плашиме од верувањето во соништата. Свети Јован Лествичник вака пишува: „ Постои таков демон кој, штом ќе легнеме да спиеме, доаѓа и пушта врз нас стрели од лукави и нечисти помисли, за да не се наоружаме поради мрзливоста молитвено против него, и да заспиеме со валканите помисли, за потоа да имаме валкани сновиденија“.

Ќе се обидеме да разгледаме три големи чекори - самоспознание, братопознание и богопознание. Ова се трите важни фази на духовниот живот. Трите односи на човекот, кои се делови што ја составуваат сликата на неговото спасение.

.

 Но, од сите значајни настани од животот на Господа, го славиме најголемиот, оној што надминува секаков ум - Воскресението на Господа; и ние го славиме не само секоја година, туку и секој осми ден. Првото, значи, празнување, односно обновување на овој настан е токму оваа недела, која со право можеме да ја наречеме и осми и прв (ден). Осми - во однос на Пасха, а први - како почеток на