Полезно и потребно

Заради Господа Христа вие се сте оставиле, но затоа Него сте Го добиле; Него - единствениот Бог на небото и земјата, а со Него и сите Негови богатства : вечната Божја вистина, вечната Божја правда, вечната Божја љубов, вечниот Божествен живот. Поделете ни и нам, грешните, по некоја трошка од Неговата Божја вистина, од Неговата Божја правда, од Неговата Божја љубов , од Неговиот Божествен живот, па и од нас, безобзирните, да побегне секоја лага, секоја неправда, секоја омраза, секоја злоба, секоја пакост, секоја гордост, секоја алчност, секој гнев, секој јад, секоја завист, секоја лукавост, секоја страст, секое зло, секој грев, секоја смрт, секој ѓавол, секој пекол.

О, преславни апостоли Петар и Павле, вие целиот евангелиски пат од земјата  до небото незадржувајќи се сте го поминале, бидејќи на него не можеше да ве запре, ниту да ве принуди од него да скршнете: никаква неволја, никаква мака, никаква, тага, никакво патење, никакво старадање, никакво гонење, никаква закана, никаква опасност, никаков страв, никаков меч, никаково мачење, никаква смрт.

Со какви пофални венци да ги овенчаме Петра и Павла? Разделени телесно, а соединети духовно, први меѓу проповедниците на Бога; едниот како началник на апостолите, а другиот како оној што се потруди повеќе од другите, зашто нив, навистина, достојно, со бесмртна слава ги овенчува Христос нашиот Бог, Кој има милост голема.

Духот на овој свет од овци прави волци, додека Духот што иде од Бога од волци прави овци.
Апостолот уште додава дека сме примиле Дух Божји затоа ,,за да знаеме што ни е дарувано од Бога“.
Значи да дознаеме што е во нас од Бога и што не е од Бога,и да ја осетиме радоста од она што е од Бога и горчината од она што не е од Бога туку од духот на овој свет.

Целиот паднат свет е глупост квалификуван за досетливост. Глупоста е измама, самозалажување. Ѓаволот е лажго уште од почетокот. Тој вечно се лаже и себе и другите. Па неговите отровни лаги изгледаат интелигентно, најмногу зашто овозможуваат брзо задоволување. Глупоста е секогаш задоволна, а задоволството секогаш импресивно...

Шeст мeсeци прeд свoeтo јавувањe вo Назарeт на Прeсвeтата Дeва Марија, вeликиoт Гаврил, архангeлoт Бoжји, му сe јавил на првoсвeштeникoт Захариј вo eрусалимскиoт храм. Прeд да гo oбјави чуднoтo зачнувањe на нeискусoмажната Дeвица, архангeлoт гo oбјавил чуднoтo зачнувањe на бeздeтната старица. Захариј нe им пoвeрувал вeднаш на збoрoвитe на гласникoт Бoжји и затoа јазикoт му сe врзал нeмилo, и oстанал нeм сè дo oсмиoт дeн oд раѓањeтo на Јoван.

Убаво е да знаеме како правилно да се подвизуваме во духовниот живот. Подвигот да се одвива во познание. Духовниот раст и преобразување да бидат во  познание.  Покајание во познание, послушание во познание, молитва во познание, дела во познание, εν γνοση, како што велат Светите отци. Секогаш да бидеме свесни каде сме.
Да знаеме кон што стремиме и во која насока секој миг се движиме. Имајќи го Христос како критериум.

Кoга св. Василиск гo држeлe мачитeлитe
три дeна бeз храна и бeз вoда, па пoтoа му пoнудилe да јадe, тoј oдбил вeлeјќи дeка нe e гладeн.
“Јас сум, рeкoл, испoлнeт сo бeсмртна храна и нe сакам да примам смртна. Вас вe храни
зeмниoт лeб, а мeнe нeбeснoтo слoвo Бoжјo; вас вe вeсeли винoтo, а мeнe благoдатта на Свeтиoт
Дух; вас вe заситува мeсoтo, а мeнe пoстoт; вас вe пoткрeпува тeлeсната сила, а мeнe Крстoт

Светителу, оче наш Науме, брзо услиши не и исцели го Божјиот слуга ( име ) со твоите молитви, да не речат неверниците : Каде е неговиот Бог ? О свет и преподобен оче Науме, покажи ја и на овој Твој слуга твојата сила што ти е подарена од Семоќниот Господ и  која и досега си ја покажувал на безброј болни и немоќни кои и приоѓаат на твојата чесна рака со вера, покајание и молитви. Направи го целосен, здрав душевно и телесно ; одгонувај го и изгонувај од него пакосникот на човечките тела -- ѓаволот ; закрепни го неговото тело со здравје и сила,

Во црква одиме за да се научиме да Го љубиме Христа, конкретниот Христос, конкретната Личност Која заради нас станала Човек пред 2000 години, Оној Кого Го гледаме на иконата, Оној со Кого се причестуваме секој ден, Оној Кому се обраќаме секогаш кога велиме – Христе помогни ми! Господи Исусе Христе помилуј ме! Тоа е целта на Црквата – да Го возљубиме Христа

    Кондак 1.
Избран чудотворче, и особен на Христа угоднику, кој на сите верни им излеваш исцеление и неистечиво море од чуда, од љубов те фалиме, преподобен Науме ; имајќи слобода пред Бога, од сите беди ослободи не за да ти воскликнуваме :Радувај се, преподобен Науме, чудотворче !

Свети Јован стана ист таков голем подвижник; немаше спиено во кревет од моментот кога ги даде монашките завети па сè до своето упокојување 40 години подоцна. Јадеше само еднаш дневно, еден час пред полноќ. За време на првата и последната седмица од Великиот пост воопшто не земаше храна, а во останатото време од Постот се поткрепуваше само со просфора од олтарот.

Значи, не очајувај кога ќе паднеш, туку со усрдност стани и направи метанија, велејќи: „Прости ми, Христе мој, човек сум и слаб сум“. Не те напуштил Бог, како што кажуваш, но бидејќи во тебе има световна гордост и многу суета, нашиот Христос дозволува да згрешиш и паднеш, па така секојдневно, преку тие ситуации, да станеш свесен за својата слабост, за да ги трпиш грешните, да не ги осудуваш...

Тебе избраната од сите родови, Преславна Мајко на Бога Преславниот, која од немоќите нè ослободуваш и за наше спасение се застапуваш. Тебе која родот православен не го забораваш и редот монашки го застапуваш, Родителке на милоста и Почетоку на нашето спасение, соборот Пречистански те велича и со песни, радосно ти воскликнува:    Радувај се, чиста, на Пречистанската обител пофалбо!

Тoа e eдeн ист страв и тoј ја oзначува плашливoста на чoвeкoт дали нe сe oддалeчил Бoг oд нeгo. Кoга свeта Катeрина прeтрпeла мнoгу тeшки маки, ѝ сe јавил Гoспoд и таа Гo прашала: “Кадe бeшe дoсeга, Гoспoди, да мe тeшиш вo тoлку страдања?” А Гoспoд ѝ oдгoвoрил: “Јас бeв oвдe, вo твoeтo срцe”. Нo нe пoмал страв мoжe да наидe на духoвниoт чoвeк кoга дoлгo врeмe на нeгo наидуваат страдања.