Писмо на Св. Дионисиј Ареопагит за Пресвета Богородица
„Сведочам пред Бога, дека покрај Бог, нема ништо толку исполнето со божествена сила и благодат. Никој од луѓето не може потполно да го разбере со својот ум, она што го видов. Исповедам пред Бога: кога бев со Јован (Богослов), кој светеше меѓу апостолите како Сонцето на небото, (и) кога бев однесен пред лицето на Пресветата Дева, искусив неописливо чувство.


Сакајќи да ги спасиш душите на сите со нечисти духови обземени, не си престанувал да се молиш пред Господа, свештеномаченику Кипријане, тебе ти се даде благодат да се молиш за нив, помилувани и очистени да Му запејат на Бога: Алилуја.

Мoнаситe гo прашалe гoлeмиoт авва Исхириoн:
„Потребно е да се знае, дека сите литии, се извршуваат надвор, или во притворот, или околу обителта, или градот, а се извршуваат во спомен на нашето отпаѓање, дека ние, отпаднатите грешници се наоѓаме надвор од Едем, и дека сме должни да се научиме на смирение и да размислуваме дека сме недостојни за светите места – рајот и небото,
Кога се влегува во гробницата наидуваме на скали кои водат надолу. Од деснаата страна на скалилата се ноѓа гробницата на светите праведни родители на Богомајката , Јоаким и Ана, а веднаш од левата страна е гробницата на праведен Јосиф.
Пoстoјат прeсудни мoмeнти вo чoвeчкиoт живoт кoга на чoвeкoт навистина му e oставeнo да избeрe живoт или смрт. Јуда вo прeсудниoт мoмeнт гo сoблазнилo срeбрoтo и тoј ја избрал смртта, т.e. грeвoт на срeбрoљубиeтo. Кoга старeшината сакал да гo прoизвeдe вoјникoт Марин (види, 7 август) вo oфицeр, нeкoј завидливeц гo тужил дeка тoј e христијанин.
Овој празник е востановен во спомен на собитието на Тавор, кое се случило четириесет дена пред Христовата смрт и распетие. Кога Господ забележал дека апостолите не можат да ги разберат претстојните Негови страдања и дека во срцата се исполнуваат со тага, за да не ослабнат во својата вера,
Кога поседуваме ниска самодоверба, веројатно се прашуваме зошто е тоа така. Причините се многу, но ќе споменам само три од нив. Една од причините за ниската самодоверба можеби се должи на фактот што како дете никогаш не ми било кажано дека сум добар во нешто. Всушност, моите родители и блиските никогаш не ми кажуваа добри зборови.
Често во нашите богослужби ги слушаме зборовите: „Ангел на мирот, верен раководител, чувар на нашите души и тела просиме од Господа“. Овие кратки зборови имаат голема содржина и значајна молитва. Ние го молиме Дародавецот на сите добрини, Бога Создателот, да ни дарува и ангел пазител. Се поставува прашање кои се ангели? Според учењето на нашата света Црква и вера, тие се свети духовни суштества создадени од Бога...
според зборовите на еден старец: ,,како што овчарот кога има некоја овца која не сака да влезе
Името ангел-чувар е земено од следниве зборови во Светото писмо: ќе им заповеда на ангелите Свои за Тебе, да Те чуваат на сите патишта Твои (Пс. 90, 11).
Жезалот во рацете на ангел е симбол на моќ и достоинство. Архангел Гаврил или Михаил може да се видат на иконите со глобус или огледало, кои ја означуваат небесната сфера, симболизирајќи универзум, диск или штит. Глобусот во повеќето случаеви се претставува светол и транспарентен како стаклена топка или сфера.

























