Поуки од Светите Отци

Се вели: ако немаш волја, тогаш немој ни да се молиш; тоа е лукаво, телесно мудрување.

Не само што ќе престанеш да се молиш, туку и целосно ќе се оттргнеш од молитва,

а телото токму тоа го сака .

Царството Небеско на сила се зема, Матеј (21:12).

Сите  Свети  Отци  го  почитуваат  смирението  како основа  на  секоја  добродетел.  При присуство на смирение во душата лесно се развиваат сите други добродетели. Но кога нема смирение, тогаш добродетелта престанува да биде добродетел, а светоста преминува во прелест; тогаш делата на милосрдието, подвигот на постот, умртвувањето на телото и тн., сето тоа се врши поради суета и сл.

Кога ќе ви се нафрлат некакви фантазии, не спротивставувајте ѝм се сами, туку фрлете со камен по нив. А каменот е Христовото Име, Исусовата молитва...Да се истераат помислите не во ваша моќ, туку да не се прифатат: ги изгонува Исусовото Име. Кога понекогаш молитвата не е со внимание, кога е расеана, не треба да се паѓа со духот.

 “Oпштитe дарoви сe чeтиритe стихии и сè штo бидува oд нив, какo и ситe чудни и страшни дeла Бoжји, излoжeни вo бoжeствeнoтo писмo. А пoсeбнитe сe oниe штo Бoг му ги дал на сeкoј чoвeк пoeдинeчнo: билo бoгатствoтo заради милoсрдиe, билo сирoмаштијата заради трпeниe сo благoдарнoст; билo власта заради правoсудствo и утврдувањe на дoбрoдeтeлитe или пoтчинeтoста и рoбувањeтo заради брзoтo спасeниe на душата; билo здравјeтo заради пoмoш на

И покрај болките, несреќите и разнообразните потреби се неделиви од нашиот земен живот, сепак Господ не сака ние да бидеме само во таги и несреќи... Господ Исус Самиот ни дава заповед да се сакаме еден со друг и взаемно утешувајќи се преку таа љубов, да го олесниме несреќниот и тесен пат на нашето патување кон Небесната Татковина". По овој прекрасен благодатен настан Свети Серафим го испратил Мотовилов со мир.

Оној што како мене ќе ја изгуби благодатта, треба храбро да се бори против ѓаволот. Знај дека за сè си самиот виновен: падна во гордост и славољубие и Господ милостиво ти дарува да познаеш што значи да бидеш во Духот Свет, а што во борба со демоните. На тој начин душата преку искуство гледа какво зло донесува гордоста. Тогаш таа бега од славољубие и од човечки пофалби и од помисли. Тогаш душата започнува да

Значи, каде и во какви околности гледаш дека Бог бил Неправеден, немилосрден и суров? Не треба да ги испитуваш Божјите судови, зашто само тие се секогаш правилни и познати Му се само Нему. Додека, пак, ние судиме неправилно и Божјите судови ни се чинат несправедливи. Треба да знаеш, дека многу нешта се случуваат по Божја волја и од причини кои не ни се познати. Ете зошто треба да кажеме: Праведен си Ти, Господи, и праведни се Твоите пресуди (Псал. 118,137).

" Поитај , додека имаш време ,
и посети Го Христа
во болеста ,
дај Му храна на Христа ,
облечи ја Неговата голотија ,

" Речиси секој грев
се случува заради нашето
самоугодување ,

а потоа се искоренува со страдање или тага ,
волно или неволно ,
под дејство на покајание
или некоја друга несреќа ,

 Благодатно дело е да се хранат гулабите  и другите птици.

Тоа е многу корисно и многу важно - да се хранат гулаби.

Гулабите се молат за умрените луѓе: кога тие колваат  леб или зрно - тоа  се метании  за упокоениот,

доаѓа до очистување на гревовите, затоа, колку повеќе гулаби, толку повеќе метании.

Оние кои ќе им пријдат на страдалниците природно

Му се приближуваат на Бог,

зашто Бог е секогаш

покрај своите чеда 

кои страдаат.

 

Заминал на планината Олимп и со голема ревност го продолжил подвигот. Најпрво се населил во една пештера, која е зачувана и денес. Но многуте тешкотии, гонења, клевети го принудиле да го напушти саканиот Олимп и да отиде на југ на планината Пилио, каде што изградил манастир на Света Троица (Сурвија). Подоцна се вратил на Олимп и во 1542 го изградил првиот манастир, исто така во чест на Света Троица, кој и до денес е зачуван.

Ава Макариј раскажувал:

Еднаш минувајќи низ пустината, најдов череп од некој мртовец, фрлен на земјата. Кога го удрив со палмино стапче тој нешто ми проговори. Го запрашав: "Кој си ти?" Черепот ми одговори: "Бев главен жрец на идолите и на паганите што живееја на ова место. А ти си Макариј - духоносецот? Ти, сожалувајќи се над настраданите во маки, кога ќе почнеш да се молиш за нив тие чувствуваат некаква радост!" Го прашав: "Каква е таа радост и какви се тие маки? "  

Еднаш некој јеромонах му кажал на старецот: „Кога така би постапиле само непријателите од тоа ќе имаат полза и злото ќе слави“. Старецот се воздржал од одговор бидејќи неговиот собеседник не можел да ги разбере неговите зборови, но подоцна на друг му кажа: „Зарем Христовиот дух може некому да му посакува зло? Зарем Бог на тоа нè повикува?“

Неблагодарноста и лакомоста се големи зла. Оној кој владее со материјалните работи, со него владее напнатост, потиштеност и тегоба, затоа што час трепери да не му ги земат работите, а час да не му ја земат душата. Еден ден, дојде некој богат човек од Атина, и ми рече: „Оче, изгубив контакт со моите деца; ги изгубив децата“. „Колку деца имаш?“ го прашав.

Во претходните глави ние се обидовме да го изложиме учењето на свети Григориј Палама за Божеството во Неговата непостижна и недостапна надсуштина и откровението на светот преку Своите несоздадени енергии. Тие енергии се безбројни, во нив тварта реално се приопштува на Самото Божество и Бог присуствува во созданието. Едно од таквите откровенија на Божеството на светот, една од Неговите енергии е, според учењето на свети Григориј Палама,

Тие енергии Божји, објаснети од свети Григориј Палама како пројавувања и откривања на Самиот Бог, неразделни од Него, природно се јавуваат, според смислата на неговото учење за Божеството, несоздадени (зашто во Бога нема ништо создадено) и се означуваат со имињата на Божеството, а не со суштеството Божјо, зашто последното е совршено неискажливо и неименливо.

Прашањата за можноста за богопознание и за неговите патишта има прилично значајно место во делата на свети Григориј Палама. Потребно е, сепак, веднаш да се забележи дека исходна точка на сето негово учење е утврдената од него потполна недостижност на Бога за разумот и Негова неискажливост со зборови. Таа мисла за непостижноста на Бога за разумот кај свети Григориј Палама е поврзана со сето негово учење за природата на Божеството,

Ако видат некаде малку нечистотија која не се чисти, ја покриваат со плоча, за да не се згрози некој друг, ако ја види. А пак, оние што чепкаат по ѓубрето, личат на кокошки…Не е искрен и доблесен оној што ја кажува вистината в лице, ниту оној што ја обзнанува, туку оној што има љубов и вистински живот, што зборува со