Духовен Азбучник

Пред повеќе од 15 години еден случај кога кај нас дојде аџија од Бугарија и му рече на старецот Порфириј: „Оче, животот не е сладок. Благослови ме да се обесам “.
Видов како старецот се изненади . Но, отец Порфириј го слушаше, му објасни дека самоубиството е страшен грев,

Јас стоев во црквата, а таа – во ходникот. И поклони правеше не кон храмот, туку кон мојата келија. Отпрвин се зачудив, но потоа се сетив, дека над влезот од келијата, кај мене стоеше една малечка, залепена на штичка, икона од Света Троица. Кога се поклонивме и по третпат со зборовите: „И Светиот Дух“,

Колку голема радост за нас е тоа што Господ, не само што ни ги простува гревовите, но и Самиот Себеси ѝ се дава на душата да Го познае, кога таа се смирува. И најбедниот може да се смири и да Го познае Бога со Светиот Дух. Не се потребни ниту пари, ниту имоти, за да се познае Бог,

Ако ги исповедаш своите гревови пред Бога, ќе добиеш прошка и награда.
Ако се каеш за своите гревови, или се расплачеш, или воздивнеш, таа твоја воздишка нема да биде скриена од Него. „Ниту капка солза, ниту трошка капка, не останува скриена од Него“, вели свети Симеон.

Во време на инвестиции, светиот старец Пајсиј советува човекот во себе да изгради фабрика на добри помисли, па еве ни можност, секој кој сакал да си ја оствари желбата да биде фабрикант и да произведува само добри мисли, па да го збогати не само своето срце туку и ближните околу себе, во тој процес на

Ниту едниот, ниту другиот не дејствуваат во овој свет самостално, туку ги советуваат луѓето, а луѓето имаат слобода да одберат, дали ќе одат кон светлината или кон темнината. Така да, не гледајте во небото да видите ангели, ниту на земјата да видите демони, туку гледајте во огледало.

Логиката (Разумот) со која располагаат луѓето е единствената алатка со којатие се обидуваат да дадат толкување на светот (космолошка интерпретација), човекот (антрополошка интерпретација) или својот претпоставен Бог (теологија).Како што знаеме, има толку верзии колку што има и филозофи кога станува збор за знаењето за Бог

 Не треба да се плашиме од надворешниот непријател, нашиот најопасен непријател е затворен во нас самите. Затоа и се води непрестајна борба во нас. Ако одржиме победа во оваа борба, сите надворешни борби ќе бидат лесни за нас. Тогаш Христовиот војник секогаш ќе биде спокоен и сѐ ќе му биде покорно.

Едно објаснување би било дека многу малку животи Му се предаваат на Бог; многу малку луѓе Му дозволуваат на Христос целосно да владее со нивниот живот – и тие не се попречени од стравот на забраната, туку од измамничката лага на самољубието, која како плевел расте во нивата на животот.

Сите тие нешта се вистинити само поради една причина и на еден начин – ние луѓето сме дар и откровение еден за друг и така другиот навистина може да стане твој дел и ти негов дел. Тоа е таа голема тајна, да бидат сите едно – се зборови на Христос – како што ние сме едно. Да си едно со другиот е стравично – после тоа не смееш да го повредиш, туку можeш само да му чиниш добро. Кој би зел пила за самиот да си ја исече раката?

Жената одговори: па бидејќи тој е духовен отец, тоа се подрзабира (дека Бог преку него ќе ни ја открие Својата волја); мислам дека нема потреба да се молиме за она што е така јасно.
Духовникот рече: Господ ја открива Својата волја преку духовникот

Во врска со празникот на светите Архангели, да видиме како се однесуваат ангелите, како предстојат пред Бога и како се манифестираат пред луѓето. Ние, православните, ја ползуваме привилегијата преку богослужбените книги да ги познаваме житијата на светителите, како и догматската и духовната содржина на празниците; боголужбата во нашата Црква дејствително ги содржи во себе и небото и земјата. 

Дионисиј Ареопагит во списот ‘’За Небесната Ерархија’’ (Περί τῆς οὐρανίας ίεραρχίας 6, 1 PG 3, 200D-201A), од собраните информации од Светото Писмо, прави една систематизација и ги сместува ангелите во три тријади, правејќи девет ангелски чинови: 1) Престоли, Херувими и Серафими 2) Власти, Царства, Сили и 3) Ангели, Архангели и Почетоци. Според Дионисиј Ареопагит, делото на овие ангелски чинови е светлопренесувачко.

Друго нешто, кое е потребно да се трудиме да го исполнуваме што е можно повеќе, е молитвата. Треба да се молиме во името на Христа без да пропуштиме ни еден миг и да го трошиме времето залудно. Додека бдееме во собата наша, треба да вложиме што е можно повеќе напор и не треба да дозволиме уморот да нѐ надвладее,

Во книгата Откровение има стих во кој тајновидецот Јован ни кажува дека, кога ќе настапи времето и кога сите ние ќе бидеме во Царството Божјо, секој од нас ќе добие таинствено име, коешто го знае единствено Бог, Кој го дава, и ќе го дознае само оној којшто го прима. Тоа име во себе како да ја содржи сета тајна на човекот; со тоа име е кажано сè за него; тоа име не го знае никој, освен Бог и оној што го добива,

Во денешно време човекот често чувствува тага, очај, тромост, мрзливост, душевна здодевност и сите останати сатански состојби. Тагува, плаче, меланхоличен е, не се грижи за своето семејство, троши многу пари на психоаналитичари и лекови. Сето ова луѓето го нарекуваат несигурност, православието верува дека станува збор за искушенија од нечестивиот.

   Божјиот Дух почива на човекот и прави дом кога ќе види смирение и едноставност. Тој се оддалечува од себичноста, сезнаењето, духовниот елитизам и фарисејството, односно од чувството дека не сум како другите луѓе и верници.

Самата наша природа не води кон покајание, зашто правиме грешки, самата природа би требало да нѐ води кон смирение, зашто сме многу глуви, неважни луѓе, но не ја живееме таа природна состојба и сме стигнале дотаму да сметаме дека е чудо да видиш смирен човек што

       При излагањeтo на христијанската вeра нeoпхoдeн e и примeр на излoжувачoт, а при разбирањeтo и усвoјувањeтo, oсвeн читањe, пoтрeбнo e и вeжбањe на читачoт. Кoга патријархoт Фoтиј ги прoчитал збoрoвитe на Маркo Пoдвижник за духoвниoт живoт,