Нашиот личносен однос со Богочовекот Исус Христос е секогаш определен од односот спрема нашиот ближен, па кој било да е тој. Страдаме во овој свет бидејќи обземени од своето самољубие се повредуваме меѓусебно.
Се поклонувам, го славословам и величам Твоето слегување во адот, пленението на адот, разрушувањето на смртта и тридневното воскресение од гробот, и Те молам Тебе, мојот Господ: душата моја, плен на гревовите, плени ја со љубовта Твоја; умртвена-воскресни ја и избави ја од адот.
Oрачoт oра вo нивата. Зарeм нe ја пoвтoрува oрачoт сeкoја минута истата рабoта? Какo инаку би ја изoрал нивата, акo oд утрo дo мрак нe длаби бразда дo бразда?
Патникoт чeкoри пo патoт. Зарeм патникoт нe гo пoвтoрува сeкoја сeкунда истиoт труд? Какo инаку би гo пoминал свoјoт пат за да стаса дo цeлта?
Со пристигнувањето на кичевската илинденска коњаница во манастирот „Св. Јован Претеча“ – Слепче кое беше најавено со биење на камбаните, воочи празникот Илинден, денеска при влезната капија на Манастирот,
Свет Ангелу Христов! Паѓам пред тебе и ти се молам, свет Пазителу мој, кој си ми даден уште од Светото Крштение, да ги заштитиш мојата душа и моето грешно тело, но јас со мојата мрзеливост и лоши навики ја огорчив твојата пречиста светлост и те протерав од мене преку разни срамни дела.
„Не сум мислел и не мислам, дека е едно и исто нешто:
да водиш стадо овци или волови и да управуваш човечки души.
Во првиот случај грижата е една:
да ги нахраниш овците и воловите и да ги направиш најдебели.
По повод честв своето властољубие како желба да владеат со другите, ќе се отслужи *ПАНИХИДА*увањето на борбата со која народот во Македонија се трудеше да ја добие својата слобода, а воочи празникот *Илинден* кој стана национален македонски празник, но и символ на македонскиот непокор, на *30. 07.2022 година во 9 часот, при влезната капија на Манастирот св. Јован Претеча Слепче,*
Кондак 1
Избран од Господ Бог, да ја чуваш мојата душа и тело, свет Ангеле, јас, недостојниот твој слуга, се осмелувам да ти пеам похвални песни. А ти, бидејќи имаш смелост пред Небесниот Цар, заштити ме од секакви таги и невољи, од видливи и невидливи непријатели мене, кој ти повикувам:
Излезе од печат Петровденското издание на списанието „Православна Светлина“. И во овој број, обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко.
Благослови ги моите непријатели, Господи. И јас ги благословувам и не ги колнам.
Непријателите повеќе ме истуркаа во Твојата прегратка, отколку пријателите.
Пријателите ме врзуваа за земјата, непријателите ме одврзуваа од земјата, и ги рушеа сите мои надежи во земјата.
Тие ме правеа странец во земските царства, и непотребен жител на земјата.
Денеска во Манастирот „Свети Јован Претеча“ во село Слепче се одржа предавање на тема „Ракописното книжевно наследство на Слепченскиот Манастир“. Циклусот на предавања продолжува секоја наредна недела во Манастирскиот комплекс, а следната тема за излагање на овие предавања ќе биде од областа на Иконата и нејзиниот пат. Денеска од страна на отец Серафим беше направен и мал вовед кон темите на сите следни предавања.
Демирхисарско-слепченската летна школа, како едукативно-научна и културна манифестација, која е насочена кон проучување, истражување, афирмирање и промовирање на македонското културно и духовно наследство ги заврши годинашните активности. Затворањето на школата беше проследено со свечено врачување дипломи и признанија до сите учесници во летната школа,
Петар Му се обраќа на Господ како прв меѓу еднаквите по чест, кој во тој момент ги изразува и сведочи верата и опитот на сите Апостоли, а не само својата вера и својот опит. Господ Исус ги праша сите Апостоли, но согласно воспоставениот ред, којшто до денешен ден важи во Православната Црква, првиот меѓу еднаквите по чест
Процесот што се одвива не значи дека одреден човечки капацитет, како што е интелектот, пропаѓа, но се чини дека под огромно влијание на растечката моќ луѓето остануваат лишени од својата внатрешна независност и повеќе или помалку свесно се откажуваат од независното размислување.