Нашиот личносен однос со Богочовекот Исус Христос е секогаш определен од односот спрема нашиот ближен, па кој било да е тој. Страдаме во овој свет бидејќи обземени од своето самољубие се повредуваме меѓусебно.
Се поклонувам, го славословам и величам Твоето слегување во адот, пленението на адот, разрушувањето на смртта и тридневното воскресение од гробот, и Те молам Тебе, мојот Господ: душата моја, плен на гревовите, плени ја со љубовта Твоја; умртвена-воскресни ја и избави ја од адот.
Некаде во своите дела светиот Старец Јосиф Исихаст вели: „Ако не ја достигнеш благодатта Божја во најголема мера, не сметај се себеси за потполн човек“. Си велам, само потполн човек каков што е свети Григориј Палама, кој ја живее и возглавува Тајната на Црквата, може да ги изрече од опит следните
Сакам Тројството на Светлината да го надмине дуализмот на светот изразен во ‘Папокот на светот’. Дуализам кој и го уништи стариот свет, со сите негови морални вредности, и го претвори во опожарена цивилизација врз чии јагленосани остатоци треба да се крене Новиот Продуховен Свет. Би сакал мојот
„И јас еднаш видов смирен човек во еден манастир, кој на никого не му одвраќаше; сите го прекоруваа, а тој премолчуваше и си реков: ’Овој ќе да е многу свет!‘ Отидов да ја дознаам неговата тајна и се разочарав. Зошто?
„Верувам, дека Бог исто како и ние, длабоко жали за тоа што се случило. Но, ние со години го прогонуваме Бога од нашите школи, од нашите држави, од нашиот живот. И мислам, дека Бог, како вистински џентелмен, едноставно отстапи. Можеме ли да очекуваме од Бога благослов и заштита, ако притоа бараме да нè остави?“
Државата ја темели својата идеологија на највисоката цел за зачувување на човечкиот род во време кога жените масовно страдаат од стерилитет ширум планетата. Се разбира, како и во секој репресивен систем, од моментот на неговото основање, жителите се делат на подобни и неподобни,
Во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, во Водоча, беше отслужена Света Архиерејска Литургија на која чиноначалствуваше Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во сослужение на надлежниот Митрополит Струмички г. Наум и неговиот викарен Епископ г. Јаков Стобиски. Верниот народ се поклони на моштите на свети Григориј Палама и на свети Кирил Лешочки.
Денес, Викарниот епископ Стобиски г. Јаков на покана на Митрополитот Европски г. Пимен ја посети црковната општина на МПЦ-ОА во Пјаченца – Р. Италија каде што се поклонија на светите мошти на многубројни ранохристијански маченици и на Светата честица од Чесниот Крст кои што се чуваат во храмот на Св. апостол Вартоломеј и Св. Прохор Пчински.
И затоа грижете се на да ги направите богати, туку да ги направите побожни, господари над своите страсти, богати во добродетелите. Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат.
Пред секој гревовен пад, демоните ги праќаат кај човекот следните страсти: голема заборавеност, суров грев, односно, нечовечка и ѕверска злоба, и заслепеност, како непроѕирна темнина. Тие три страсти му претходат на секој грев,
На духовното делање, преподобниот Паисиј (Величковски) се научил на Атон, лулката на аскетското просветување, коешто му недостасувало на старецот во руските манастири и молдавските скитови. Но, и Атон во тоа време бележел голем пад.
Основата врз која се појавил Божикниот пост бил постот спроти празникот Богојавление, кој во Црквата се празнува од III век, а во IV век бил поделен на празниците
Рождество Христово и Крштение Господово.
Гуриј и Самон беа угледни едески граѓани. За време на едно гонење на христијаните се засолнија надвор од градот и живееја во пост и во молитва, храбрејќи ги правоверните коишто ним им притекнуваа за совет. Но ги фатија и ги изведоа пред судијата.
А што е човекот без мир во душата? Одвоен од божјата благодат, се обидува да пронајде некоја утеха во материјалните нешта. Но, таму нема утеха, тоа е дупка без дно. Уште, уште, дај уште и на крајот повторно празнина. Кога душата ќе стане мирно море, бонаца,тогаш почнува исцелувањето.
Во Црквата не постои надворешен, т.е. научен критериум за познавање на Вистината – Христос, туку постои внатрешен, аскетско-исихастички (молитвен) критериум, преку кој лично и опитно Го познаваме Христос Вистинскиот Бог.Кога човекот преку аскетски подвиг ќе го очисти своето срце