14. септември 2025 година

Преподобен Симеон Столпник; праведен Исус Навин

(Недела XIV по Педесетннца)
(Мт. 22, 2-14; Зач. 89)

Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух.

Блаrочестиви христијани,

           За да ја разберат правилно Неговата спасителна мисија на земјава, Господ Исус Христос најчесто им се обраќал на луѓето во приказни, едноставни и разбирливи по форма, но со длабока и сериозна содржина. Возвишените тајни на Царството Божјо не можеле да се откријат директно во непосреден разговор, па дури и така да зборувал, ретко кој од насобранниот народ би Го разбрал. Сеnак, луѓето и тогаш и денес живеат ограничени во простор и време, а разбирањето на Божјата промисла за светот и човекот е многу поголема и повозвишена од овие две димензии всадени во нашиот разум. Затоа Богочовекот Христос, речиси секогаш зборувал во приказни кои биле nоучни за оние кои во Него гледале Господ и Син Божји. Исто така, Неговите приказни биле болно искрени за оние кои во Него гледале еден обичен дрводелец од Назарет.
Таков е случајот и во денешниов евангелски текст. Обидувајќи се да објасни кои се тие повиканите во Царството Божјо, Господ Исус Христос кажува приказна за свадбата на царскиот син. Во оваа приказна, свадбата, всушност, го претставува царството Божјо, а царевиот син е Синот Божји кој ги кани луѓето на вечна веселба.
           Светото писмо е книга од која дознаваме за создавањето на светот и човекот, но воедно во библиските книги е опишана и историјата на еврејскиот народ како избран од Бога, како народ верен од кој ќе nроизлезе Спасителот на светот, ветениот Месија. Многупати низ историјата, кога Евреите скршнувале од определениот пат, Бог испраќал пророци и праведни водачи кои ги исправале заблудите и повикувале на послушност и стравопочит кон Создателот. Последен од пророците кој повикувал на покајание и повторно враќање на патот кој води кон спасение бил свети Јован Крстител кој и го навестил доаѓањето Христово. Тоа се слугите за кои зборувал Исус Христос кои ги повикувале гостите на свадбата на царскиот син, а поканетите ги претставувале актуелните народни водачи и првосвештеници, кои го запоставиле вистинскиот закон Божји и го прекриле праведниот пат со безначајни обичајни правила во кои се гушеле душите на избраниот народ.
Значи, поканетите не дошле на вечната веселба, туку оние навидум отфрлените, оние за кои никој не сметал дека треба да бидат присутни на царската слава. Всушност, сите светски народи Го познаа Христа, а оние избраните останаа надвор од вечната трпеза. Царот на славата, нашиот Бог, нема да прими никого во Своето вечно Царство кој не е достоен за тоа - ниту богатството, ниту општествената положба, ниту образоваието, ниту свештенството не нудат сигурна влезница во блажената вечност.
Целата оваа пророчка приказна Господ ја завршил со зборовите: "Зашто, мнозина се повикани, а малкумина избрани." Ова се однесува и на христијаните и на сите други светски народи - ние христијаните сме повикани на царската трпеза, но единствено Бог знае кои се Неговите избраници.

Браќа и сестри,

          Во старокалендарските православни цркви, каква е и нашата, денес започнува новата литургиска година. Денес, во храмовите се молиме да се благослови "венецот на годината" - да се сочува православието во мир, целата година да помине мирно, Бог да ги сочува градовите неповредени, да ги зачува христољубивите власти. На денешен ден се молиме за победа над кривоверните, еретиците, за земни плодови, и за избавување од сите несреќи.
Месец септемви се смета за значаен во христијанството - во овој месец, светиот цар Константин го победил својот противник Максенциј и веднаш потоа ја објавил слободата на христијанското вероисповедание. Потоа, на Првиот Вселенски Собор е одлучено, денешниов ден, први септември, да биде почеток на новата година. Во текот на христијанската историја немале единственост за тоа кога треба да се смета почетокот на новата година. На пример, Свети Амвросиј Медиолански сметал дека годината треба да почне токму од месец септември во слава на светиот цар Константин. Во Византија, пак, долго време се кршеле копјата околу датумот на кој треба да се одбележува почетокот на новата година. Дури на Шестиот Вселенски Собор конечно е одлучено новата година да започнува на овој ден, поткрепувајќи го ова со библиски авторитет - односно, се смета дека околу еврејската Нова година Исус Христос влегол во синагогата и ја огласил годината на милоста Божја.
Од 1989. година, црковната Нова година, на предлог на Вселенската Патријаршија, овој ден се одбележува како ден на созданието Божјо, односно ден на сето од Бога создадено. Пред се, овој празник би требало да ги потсетува луѓето за грижата за животната средина и за целата богосоздадена природа, која со човечкото неодговорно и нехристијанско однесување е ранета и насилнички загрозена.
Нека е честита и благословена Новата црковна година.

Амин.

Во Стариот завет читаме многу интересни настани и личности, кои освен историска, имаат и духовна смисла. Па така, во Втората книга Мојсеева (2.Мојс. 17, 9-16) читаме дека Мојсеј се искачил „на врвот“ од гората, заедно со неговиот роден брат Арон и Ор, и оттаму ја гледал борбата помеѓу

У православној традицији послушност је лек за гордост, а гордост се сматра узроком свих падова. Свети Јован Лествичник дефинише послушност као „гроб воље и васкрсење смирења“. Непослушан човек, напротив, остаје заточеник своје воље и свог ега, што га одваја од заједнице и уноси трајну напетост у његово биће.

Чудно е како банкнота од педесет денари изгледа голема кога ја даваме како прилог во Црквата; а толку мала кога одиме во продавница со неа.
Чудно е колку долго трае еден час од Светата Литургија, а колку брзо поминува еден час од ТВ серијата или деведесет минути од фудбалскиот натпревар.

И така речиси сите си заминуваат, без никаков страв, без крик, без да повикаат помош. И колку треба да тагуваме за смртта што доаѓа, за Страшниот суд, за трагедијата околу нас што продолжува, што целата таа маса умира, умира страшно, ужасно, оди во пеколот, на вечни маки секој ден заминуваат илјадници илјади луѓе.
      

Блажен си ти Маманте кој тргна по патот Господов,
ѕверовите природни ги скроти, а се засолна од луѓе ѕверолики,
природата се поврати во служба на човека,

Вo врeмeтo на oва празнувањe Гoспoд Исус влeгoл вo синагoгата вo Назарeт, ја oтвoрил книгата на прoрoкoт Исаија и ги прoчитал збoрoвитe: Духoт на Гoспoда Бoга e врз Мeнe заштo Гoспoд Мe пoмаза за да им благoвeстувам на бeднитe,

Симеоне свети подвижниче,
подвиг пред Господа голем принесе,
надминувајќи ја човечката природа на столб се подигна.
Пастирот Христос преку тебе светилник на столбот постави,
да свети по сите краишта земни,
да се распространува светлината Христова,

Псалмите се несомнено духовни, но треба да внимавате да не се потпирате на нив како на магија, односно да ги изговарате текстовите како магии, како заштита од сето зло. Ова повеќе потсетува на паганство отколку на искрен разговор со Господ.

Просветли ме со твојата светлина, Дево Богородице, и растерај го мракот што лежи во мојот ум, за да можам да ти пристапам чисто тебе, Чистата, која ги обожи земните. Го воспевам твојот божествен појас, Сечиста и непорочна, кој е посветол од сонцето, кого што овој свет го има како

Апостолот Тома потоа ги извести останатите апостоли за овие чудесни настани и им го покажа Светиот Појас на Пресвета Богородица.А тие Го прославија Бога и побараа да ги благослови, бидејќи беше единствениот кој се удостои да го види славното преселување на Богородица.Чувањето на светиот Појас го презедоа две сиромашни и побожни жени во Ерусалим, кои се грижеа за Богородица.

Никада нисам имао новаца и у једном тренутку се догодило да ми је требало хиљаду драхми. Док сам чистио башту, поглед ми се зауставио на шупљини у циглама које сам поставио испод даске да би моји посетиоци могли да седну. У једној од тих шупљина запазио сам савијену хартију и уз помоћ штапа извукао је одатле.

Богородице Приснодево, заштитнице на луѓето,
ризата и појасот на твоето пречисто тело
си ги дарила на твојот град како моќна ограда,

 Кога некој би сакал да живее со мене, ќе ги слушне моите молитви и воздишки и ќе ги види  солзите што ги пролевам за сите мои браќа. Цели ноќи се молам и извикувам: „Господи, спаси ги сите мои браќа, или и мене избриши ме! Не сакам да бидам сам во Рајот!“

Молитвата како река протекува низ умот човечки,
и ги согорува помислите на неговите богови,
метаниите те предадоа на Божјото милосрдие,
оче Христифоре преподобен,

Споменот на праведникот е со пофалба,
а тебе ти е доволно и сведоштвото на Господа, Претечо,
оти навистина се покажа најпочитуван меѓу пророците,