Полезно и потребно

Воздвижението на Крстот значи воздвижение на човекот, украсен со образот и подобието Господово, човекот кој живее во рајот во блажена и невина состојба. Спуштањето долу на Крстот го означува човекот оддаден на ѓаволски искушенија, човекот кој ги нарушува заповедите дадени од Господа, човекот кој би се спуштил и целосно би погинал, ако Христос, преку Своите страданија не го искупи сиот род човечки.

„...Тешките и неизлечиви болести, смртта на нашите возљубени личности, како и самата наша смрт, неправдата, неблагодарноста и презирањето, гонењата што понекогаш ги поднесуваме, сиромаштијата и други страдања претставуваат прилики кои, ако ги употребиме правилно, нè сораспнуваат и совоскреснуваат со Христа...„

И кога влезе во коработ, по Него влегоа и учениците Негови. И ете, настана голема бура во морето, така што брановите го покриваа коработ, а Он спиеше. Тогаш се приближија учениците до Него, Го разбудија и рекоа: „Господи, спаси нè, загинуваме!” А Он им рече: „Зошто сте толку плашливи, маловерни?” Потоа стана, им заповеда на ветровите и на морето, и настана голема тишина. А луѓето...

Пишувам денес, 11 септември, на празникот на св. Јован Претеча. Вчера вечер ревносно отслуживме Вечерна во еден параклис. Бевме само два-тројца мажи и неколку жени. Утрово служевме Литургија, и повторно – само неколкумина верници. Продавниците надвор беа отворени, сите работеа како да не се празнува најголемиот светител во нашата вера.

 Крштението е света тајна во која човекот, откако претходно ќе ја исповеда правата (православната) вера, преку трикратно целосно потопување во водата во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, се очистува од сите гревови, станува мртов за гревот и грешниот живот, повторно се раѓа во духовен, свет живот и добива обновување на образот Божји во себе..

Исус Христос, Тој прекрасен небесен Гост, често доаѓа во нас и посакува да влезе под покривот на нашата душа. Тој ни се јавува преку недостижното ТАИНСТВО НА СВ. ПРИЧАСТИЕ. Тој тропа на секоја врата, посакува да влезе во секој дом, посакува да зборува со секое срце, сака да ја направи среќна секоја душа која верува во Него и да му го даде небесниот дар.

И самиот тој се бореше со таа болест. Таа беше распространета внатре во него, и како што самиот кажуваше, успеал да ја смири за десет години. Како лек ја користеше само непрестајната молитва кон Исус и изучувањето на Светото Писмо. При една дискусија во болницата „Сингру“ со еден универзитетски професор старецот рече:

Кога се молиш за покој на душата на некој починат, принуди да се помолиш за него од цела душа и помни дека тоа е твој суштински долг, а не само на свештеникот и клирикот.

Замисли колку му е потребен покој на починатиот и колку му се потребни молитвите на живите за него, бидејќи е член на едното тело на Црквата, како демоните спорат со ангелите за неговата душа и како трепери таа, бидејќи не знае каков вечен удел ќе добие.

Св. Тихон Задонски: Кога нешто лошо ќе видиш или слушнеш за ближниот свој, запечати ја устата со молчание, а воздивни за него кон Господа, за Он да го исправи.

Постојат многу патишта на покајанието, љубезна душо, и ние ти посочуваме еден од нив.
Кога ќе одлучиш да тргнеш по него, одбери си некој прв ден од седмицата (некој понеделник) и почни ден по ден да го читаш она што е напишано тука.

Денес Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан, во придружба на епископот Хераклески г. Климент, беше во посета на храмот Св. великомаченик Георгиј Победоносец во с. Трубарево каде имаше можност да се поклони и да ја целива иконата на Пресвета Богородица која од вчераутро е оросена и капки се слеваат по целиот лик.

Научив дека ние имаме едно куче, а тие имаат четири, ние имаме многу убав базен, но тие имаат река, имаме сончев кров, но тие имаат небо со ѕвезди и месечина, ние имаме голема тераса со прекрасна градина, но тие имаат шума.Додека детето говореше, неговиот татко остана без здив слушајќи што неговиот син му зборува.

Еден човек праша свештеник:
"Ако Бог е насекаде, тогаш зошто да одам во црква?"
На тоа свештеникот му одговори:

Една жена, многу ги жалела гулабите и зимно време, ги хранела во паркот. Секое утро доаѓала тука со топол леб и им го давала целото парче, истрошувајќи го околу себе. Тоа траело доста време. Еден господин, ја забележал и ѝ рекол:– Ги храните овие птици, им трошите цел леб, а во Африка има луѓе кои гладуваат

Сѐ додека постои ревност, ќе биде присутна и благодатта на Светиот Дух. Таа е оган. Огинот се одржува со дрва. Духовно дрво е молитвата... Штом благодатта ќе дојде до срцето веднаш се раѓа обраќање на умот и срцето кон Бога, т.е. семето на молитвата. Потоа доаѓа богомислието.Божјата благодат, вниманието на умот и срцето ги насочува кон Бога и ги сосредоточува на Него.