Еднаш кога непријателот на нашето спасоние е поразен од совладувањето на првата и најлесна пречка што тој ја поставил на патот на Божјите воини, гордоста нема да му дозволи да се предаде. Тој поставува втора пречка, користејќи ги телесните гревови, а особено похотата на телото. Телото моли за милост кога ја започнува својата битка за спасение; ова е малигната жалба на бесмртноста. Тоа не смее да се слуша.

Болките предвремено раѓаат старост – тоа што начинот на животот го одзема, времето не може да го востанови.

Богатството е најревносен додворувач кон зло, зашто при зајакнување најзгодно е да направиш зло.

Ниту една придобивка не е подобра од пријател – меѓутоа, никогаш не придобивај за пријател лош човек.

Литургијата е најдобриот пробен камен за нашата духовна состојба: живи ли сме или мртви – што се гнезди во нас, какви страсти, какви душевни немоќи?
Зошто луѓето често пати биваат така студени кон Литургијата?
– Од недостаток на расудување, од маловерие и неверие и од житејски страсти…

Зошто ние, почитувачите на мирот, немилосрдно и непрестајно војуваме?

Зошто ние, втемелените на камен, пропаѓаме, утврдени во аголниот камен,

се распаѓаме, повикани на Светлина- потемнуваме?

Зошто ние, слугите на Словото, се доведуваме во... празнословие или...

На овогодишниот PhotоExpo фестивал "Rendez-vous Image" на фотографии и книги кој  традицонално се одржува во Стразбур, Франција, македонскиот фотограф Боро Рудиќ jа освои првата награда во делот за издаваштво, за неговата фотомонографија EXIT.
Фотографиите во книгата се поделени во 4 целини: Влез (во град), Пораки (на градот), Излез и Финиш.

Кои работи им се својствени на децата? – Детето, ако некој го натепа, плаче, а со радосните се радува; ако го скараат, не се гневи, а ако го пофалат, не се превознесува; ако му обрнат поголемо внимание на неговото другарче, не е љубоморно; ако му земат нешто од она што му припаѓа не се лути; ако му остават помало наследство – не бара повеќе и не оди по судови; не го бара на сила своето, на никого на му завидува; ако е сиромашно, не тажи;

Птиците гнезда имаат
а лисиците дувла свои,
човекот од копнеж поттикнат
трага по домови небесни.

Радувај се светла Христова гулабице!

О Ксенио невесто на Бесмртниот,

Првото слово на Господ, односно кога ја започна проповедта Своја, беше: „кајте се и верувајте во Евангелието“.1 Не рече „се покајавте“, туку рече „кајте се“, нешто коешто значи дека покајанието е за сите нас поставка за цел живот. Затоа светиот Григориј Палама во беседата за навечерието на Водици вели дека: „Покајанието е почеток, средина и крај на уредувањето на христијанскиот начин на живот“.2

Ќе сведочиме за преданискиот пат на обнова и обожение на човекот низ светите тајни, преку покајание и исповед,пост, молитва, Литургија и причест, а некој ќе дава нереална и празна рецепта: “ Застани на каменот во манастирот Свети Никита, сврти се трипати, поклони се и замисли желба, моштите на cветецот ќе ти ја исполнат“
Колку бедно и понушувачки! Манастирскиот клисар и некој/некои со него, ја узурпираат светињата, за лична корист. Бесплатно? Како да не: по “сеансата”се нудат да се купат икончиња со молитва,а луѓето фрлаат пари врз каменот

Во Грузиската Патријаршија беше организирана втора по ред округла маса на духовници и експерти, посветена на општествените опасности од сè популарните игри на среќа. Целта на средбата беше да се разработи стратегија за намалување на тешките последици од учествувањето во игри на среќа, кое ги разнебитува семејствата и самата личност. Разгледани беа мерки на претпазливост кај зависност од хазардни игри кај млади лица.

Сите ние христијани, треба да градиме вистински однос кон богатството, кој ни го заповедал Господ. Дури и апостолите, оние кои меѓу луѓето биле најблиски на Бог слушајќи ги Неговите зборови, зачудено се запрашале: кој ќе се спаси, ако тоа е неможно за богатите (види: Марко 10,26)? Зошто толку се зачудиле? Тие биле Евреи, а Евреите во тоа време богатството го сметале за Божји благослов. на него.

Овој богољубив работник на нивата Господова служеше во манастирскиот храм на Светиот Великомаченик Георгиј Победоносец во Криви Дол, Скопје, каде честопати правеше и бденија, молејќи се за илјадници души.

Беше пастир и духовник на многу духовни чеда, особено на младите, за кои секогаш имаше разбирање и татковски збор со топлина и љубов

На 04.02.2020 година, на денот кога го прославуваме споменот на светиот апостол Тимотеј, како и по повод именденот на Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во манастирот „Св. Климент и Пантелејмон“ на Плаошник во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Митрополитот Тимотеј, во сослужение на архимандритот Нектариј, протоереј-ставрофорите Димче Ѓорѓиески и Игор Никовски,...

Христијанскиот живот се гради од соединување на две волји: Божествената – вечно иста, и човечката – подложна на колебање. Бог Себе на човекот му се открива на најразлични патишта. Он не врши насилство врз човечката волја. Ако со љубов Го прифаќаме кога ни се приближува, Он често ќе ја посетува душата со кротоста и смирението Свое. Може да се случи, како што за тоа сведочи историјата на христијанската вера, Он на човекот да му се јави во велика Светлина. Душата, гледајќи Го Христос во Светлината на Неговата љубов, тежнее кон Него.

Сигурен сум дека со полагањето на камен-темелникот за изградба на овој конак на местото на стариот руиниран објект, како и  со веќе започнати проекти за обнова на стариот конак и за конзервација и реставрација на фреските во манастирската црква ,Пресвета Богородица, постепено ќе се овозможат услови за непречено функционирање на манастирот, за развој на духовниот и монашкиот живот. 

На 01.02.2020 година, кога црквата ги празнува Преп.Макариј Велики, св. Марко Ефески, во Лешочкиот манастир Неговото Блаженство Архиепископот  Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан,  заедно со надлежниот епархиски архереј на Тетовско-гостиварската епархија г. Јосиф, Митрополитот Брегалнички г. Иларион, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф и многубројно свештенство од МПЦ-ОА,

„Го почитувам тежнеењето на науката и здравствената заштита да понудат решение за некои неодложни човекови проблеми, но не можам а да не ја забележам семантичката замена што настанува при т.н. сурогат мајчинство. Забрането во многу земји, а во Русија достапно само за богатите (би сакал да го нагласам ова), процедурата, всушност, ги искористува жените, па дури и го охрабрува продавањето на деца“, изјави Патријархот на собирот.

Значи, штo има нeвeрoјатнo вo тoа штo Слoвoтo (Синoт Бoжји)

сe јавил какo чoвeк да гo спаси чoвeштвoтo?”

Навистина и ниe ги прашувамe нeвeрницитe oд нашитe дни:

вo какoв вид виe би сакалe Бoг да сe јави, акo нe какo чoвeк?

Автентичниот човек е не само спонтан во своите постапки туку и вистински во својата вера. Верата не е идеологија со која треба да се согласиме, ниту мисла која треба да ја разбереме, ниту мнение или став што треба да го примиме. Верата не е емоција, ниту морално правило со кое треба да се сообразуваме, ниту доживување кое психолошки сме си го наложиле, ниту цел што се постигнува со човечки усилби. Верата е благодат, живот и вистина, која се предлага, открива и добива конкретен израз. Бог ја дарува верата, а таа Го открива Бога.