Тропар

Глас 4
Раѓањето Твое, Христе Боже наш,
светот го озари со светлината на разумот;
преку неа, служителите на ѕвездите се учеа
од ѕвездата, да Ти се поклонуваат Тебе
                    

Евгенија, света Евгенија –
небото повикува, вселената се радува.
Природата светителке е во твоите раце –
од благодат врз благодат огнот не те допира,
водата нозе ти понесува, тело ти има храна нетрулежна.
Умот маченичке подигнувајќи ти го над небесата,

Прилепувајќи се кон Христа, си го оставил светот;
плотта распнувајќи ја живееше по Духот, преблажен Науме.             
 Трудејќи се да се подвизуваш апостолски,

Господ Твојот Бог, о света Анастасио,
тебе те пронајде како чист сад,
преку кого ќе се разрешуваат луѓето од тегобите на гревот,
раните на телото, малаксаноста на духот,
моли се за нас ти која милоста Господова,

Умот подигнат кон Небесата,
со срце преполно Светлина,
пред смртта телесна, веќе за земното спокојна,
Јулијано света девственичке
посведочи дека непријателот до чистата не се допира,
а Спасителот по твоите молитви
приведе мноштво верници кои Бога Троичен

Слава Тебе Господи,
што такво срце човеково создаде,
и по молбата Модестова очисти и исполни,
со љубов кон родот човечки.
Сотрудник Јованов, утешител Захариев,
прославител на Христа Спасителот,
молитвеник за народот кој него го повикува,

Стражарејќи над умот свој,
срцето одморено ти стана пристаниште за Бога и ближниот,
о Дионисие архиепископу,
во жртва целосна за Христа спремна,
те подготви пустината,
и во пример за простување кон великите те приброи Црквата,

Глас 2
Агее свети пророче, ти кој поведен беше,
 храмот Господов духовно да го осознаеш,
оној кој човек не го гради,
туку Господ за три дена го воскреснува,