ЗА САРОВСКИОТ ПУСТИНОЖИТЕЛ
Животниот теснец на ликот и личноста на Саровскиот пустиножител проникна во душите на многумина, будејќи ги да размислуваат за краткоста, кратковременоста, ништожноста, на минливоста која постои во прекрстување на рацете кои на своите гради ги поставува човекот.


По неколку безуспешни обиди да го фати врапчето, кое упорно бегало од него, човекот исфрустрирано извикал на глас: „глупава птицо, толку ли не разбираш дека сакам да ти помогнам. Кога би знаела дека сакам да те внесам на топло, не би бегала од мене“. Тогаш направил мала пауза и пак почнал да размислува на глас: „Ех, ако би можел само да станам и јас малечка птица
Јован не доаѓа овенчан со слава на голем и учен говорник, писател, научник. Тој доаѓа од пустината како човек во потполност посветен на Бога. И затоа луѓето повеќе му веруваат нему, отколку на учените, богатите и славните. А и тој не сведочи за себе.
Господ да ни ја благослови годината што настапува!
“Црквата e трлo – вeли свeти Јoван Златoуст – акo си внатрe, вoлкoт нe влeгува; акo ли излeзeш, ѕвeрoвитe ќe тe растргнат… Нe oддалeчувај сe oд Црквата; нeма ништo пoсилнo oд Црквата. Црквата ти e надeж и спасeниe. Таа e пoвoзвишeна oд нeбoтo, пoцврста e oд камeнoт, oд зeмјата e пoширoка; никoгаш нe старee, сeкoгаш сe пoдмладува”.
Не тврди дека не можеш да постиш, наведувајќи ја како изговор болеста или телесната немоќ, бидејќи од друга страна, целиот свој живот го мачиш телото со прејадување од лакомост. Знам мошне добро, дека лекарите многу почесто им наложуваат на болните скудна диета и пост одколку разновидна и обилна храна.
Да бидете многу чувствителни е биолошка склоност која го отежнува препознавањето на конкретните чувства.
Но, тогаш свети Василиј се најде во многу тешка положба. Требаше да го подели златото, кое граѓаните го собраа за да се избават од гневот на Јулијан, но таа поделба да е праведна, односно, секој да си го добие своето. Се помоли светителот и Бог го просвети што да направи. Тој ги повика своите ѓакони и помошници и им рече да замесат лебови и во секој леб да стават по
Била една пештера во карпа и имала јасли, ништо друго немало. Таму одел некој сиромав човек и ги оставал своите животни. Пресвета Богородица со Јосиф, бидејќи сите анови биле полни и немало каде да останат, завршиле во оваа пештера. Таму биле ослето и теленцето, коишто со своето дишење Го топлеле Христа!
Еднаш, си бил некој човек којшто го сметал Рождеството Христово за некаква измислица.
Некогаш, тројца пријатели - тројца млади мажи - заедно ја прославија Новата година. На масата разговараа за тоа што им се случило во изминатата година, за работите што сакале да ги постигнат во наредната година. Еден рече: „Се надевам дека ќе добијам возачка дозвола оваа година“. Другиот рече: „Сакам да поминам добро на испитите на факултет“.
Новата година не е само нов датум на календарот, туку и нови надежи и нови очекувања. Веројатно поради оваа причина, на новогодишната ноќ, многу луѓе си ветуваат дека ќе станат подобри, ќе променат нешто во животот, ќе постигнат нешто. 
На сè да гледате без стрес, без секирација, без притисок, без гушење. Нема потреба да се трудите и да се гушите. Сиот ваш труд треба да биде да се насочите кон светлината, да ја стекнете светлината.























