Полезно и потребно

Отче Антоние, кога со божествената благодат на Духот ги скрши лаковите и стрелите на демоните, и со твоите божествени поуки на сите јасно им ги откри нивните лукавства и злоба, озарен со Божјата светлина, на монасите им стана најбогозарниот светилник, и првиот украсител на пустината, а за болните најопитниот и чесен лекар, и оригинален образец на добродетелно живеење

Оној од Кого треперат сите ангелски хорови- Бога и Создателот, праведниот Јосиф со смелост себлагочество го прегрнува како Младенец и го целива, и прима разумна светлост и извикува: „Да го благословува сета твар Господа и да го превознесува во сите векови!“.

Запознав „црковни луѓе“ кои имаа поголема врска со ѓаволот отколку со Христос. И луѓе кои можеби не знаеја што се случило на Првиот вселенски собор, но нивното срце знаеше само љубов и ништо друго.
Луѓе во мантија кои при средбите или телефонските разговори те ословуваат како „брате мој, возљубен“

...Со Хистовите рани ние се исцеливме; така пророкот Божји прорече, и ние сега знаеме, дека неговото пророштво е вистинито.Со страданијата Христови ние се спасивме од вечните страданија; Со крвта Негова пречиста ние се очистивме од грубите гревови и оживеавме...

Исаија говориː Измијте се, очистете се, лукавствата пред Господа оставете ги; вие жедните, појдете за жива вода, зашто Христос поросува со вода, обновувајќи ги оние што Му пристапуваат со вера и со Духот за вечен живот ги крштава.

Пророче, дојди при Мене, простри ја раката и веднаш крсти Ме.

Богослужбите на овој ден го пресликуваат поредокот на навечерието на Рождеството Христово – Бадник. Се богослужат Царски часови, како и голема вечерна со Василиева Литургија. После входот со Евангелие и молитвата „Светлино тивка“ се читаат тринаесет паримии, затоа што во раната Црква токму на овој ден, и во овој дел од Литургијата

Факт е дека многу грешиме и никогаш не можеме да бидеме сигурни дали нашите гревови се простени или не. Затоа, пред почетокот на непрестајната молитва, пред отворањето на директен и јасен пат кон Бог, правилно е да се турка во сите врати. Впрочем, не знаеме која од нив ќе се отвори. Но, искуството на животот потврдува дека често се отвара онаа вратата за која ти не си размислувал.

Но задолжително треба да бидат известени дека Богојавленскиот водосвет не ја заменува Божествената причест со Телото и Крвта Христови,

за која треба со покајание да се подготват, за да се ослободат од пречките на гревот,

та да се удостојат поскоро да се причестат.

Осветената вода е образ на Божјата благодат: таа ги очистува луѓето од духовните нечистотии, ги осветува и укрепува во подвигот на спасението во Бога. До неа првично се докоснуваме во Светото Крштение, кога при извршувањето на таинството, трипати биваме потопувани во купелот, наполнет со света вода.
За Богојавление, секој православен христијанин носи дома сад со света вода, оја немоќ.

На 18. јануари, ден пред празникот на Крштението на Господ Исус Христос во реката Јордан – Богојавление, Црквата се подготвува за големото торжество што ја очекува следниот ден. Затоа, поради важноста на јавувањето на Света Троица во водите јордански, овој ден е наречен Навечерие на Богојавление (на мак. Водокрст, Водопост), и за него е определен еднодневен пост,

Песна 5.

Ирмос: Кога Исаија ја виде незаодната светлина на Твоето Богојавление, Христе, што Ти милостиво ни ја покажа, поранувајќи од ноќта, викаше: Пријдете просветлени,
измијте се со божествената вода и, преку Духот, и душата и телото очистете ги.

“Ништo нe смe дoнeслe на свeтoв, јаснo e дeка нe мoжeмe и ништo да oднeсeмe” (И Тим. 6:7) - вeли прeмудриoт апoстoл. И кoга на Бoга Му принeсувамe жртва, прoст лeб и прoстo винo, ниe гoвoримe: “Твoи oд Твoитe, Тeбe Ти принeсувамe!” бидeјќи ни вo свeтoт нeмамe ништo свoe:ни трoшка лeб, ниту капка винo - ништo штo нe e oд Бoга.

Животниот теснец на ликот и личноста на Саровскиот пустиножител проникна во душите на многумина, будејќи ги да размислуваат за краткоста, кратковременоста, ништожноста, на минливоста која постои во прекрстување на рацете кои на своите гради ги поставува човекот.

По неколку безуспешни обиди да го фати врапчето, кое упорно бегало од него, човекот исфрустрирано извикал на глас: „глупава птицо, толку ли не разбираш дека сакам да ти помогнам. Кога би знаела дека сакам да те внесам на топло, не би бегала од мене“. Тогаш направил мала пауза и пак почнал да размислува на глас: „Ех, ако би можел само да станам и јас малечка птица

Јован не доаѓа овенчан со слава на голем и учен говорник, писател, научник. Тој доаѓа од пустината како човек во потполност посветен на Бога. И затоа луѓето повеќе му веруваат нему, отколку на учените, богатите и славните. А и тој не сведочи за себе.