Никој нека не мисли, браќа мои, драги мои браќа во Христа, дека
должноста за молење без престанок секогаш им припаѓа само на оние со
чин свештенички или монашки, а не на световните луѓе.
Не, не; сите ние, Христијаните, имаме должност да бидеме секогаш во
состојба на молитва. Само видете што пишува Светиот Патријарх
Константинополски Филотеј во Житието на Свети Григориј Солунски:
„Овој Ерарх имаше драг пријател со име Јов, прост човек, но богат со
добри дела. Во една прилика разговарале и по прашањето на молитвата.
Епископот рекол дека сите Христијани мораат да се борат во молитвата и
мораат постојано да се молат, како што поттикнува Апостол Павле „молете
се постојано“ (1.Сол. 5:18); и како што Пророкот Давид говори за себе
(и покрај фактот што бил цар и дека морал да грижи за целокупното
царство) : „ Секогаш пред себе го гледам Господа“ (Пс. 16:8), т.е. во
очите на својот ум , секогаш го гледам Господа пред мене во својата
молитва.
И Свети Григориј Богослов ги учи сите Христијани и им говори дека треба
да се сеќаваат на Името Божјо , почесто отколку што дишат.
Говорејќи го ова и уште многу околу тоа на својот пријател Јов, Ерархот
додал дека не само што, слушајќи ги заповедите на Светителите, треба да
се молиме секогаш, туку би требало и другите да ги подучуваме да го
прават истото; сите, без разлика - монаси и световници, учени и неуки,
мажи и жени и деца - би требало да се стремат да се молат без
престанок.
Слушајќи го ова, старецот Јов мислел дека е ова нешто ново и почнал да
се расправа, говорејќи му на Ерархот дека постојаната молитва е дело
само на подвижниците и монасите коишто живеат вон светот и неговите
грижи, а не на световните луѓе кои имаат толку многу грижи и работа.