ТРОПАРИ НА СВЕТИТЕЛИТЕ И ПРАЗНИЦИТЕ
Тропар на светата
Христова маченица
ХРИСТИНА
24 јули / 6 август
Верата твоја света Христино,
помести тројца мачители, како три планини обременети,
телото кое во парчиња човечката злоба го раздроби,
Животот него ќе го воскресне, о света гулабице Господова.
Моли се девственичке,
срцата човечки да не останат потемнети,
а неразумниот разум нивни помрачен,
за да повикуваат - Господи слава Ти!
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Tропар на светиот
Христов новомаченик
Атанасиј Хиоски
24 јули / 6 август
Блажени се милостивите новомачениче
Христов Атанасие, затоа што ќе бидат помилувани,
а ти кој со силата Христова,
застапник стана на угнетените,
и уста која од Христа не се одрекува,
радувај се зашто милост најде пред Господа,
и молитвата твоја се услишува,
за сите оние кои го празнуваат чесниот спомен твој.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Тропар на преподобниот отец
Поликарп Печерски
24 јули / 6 август
Многудетен Поликарпе, преподобен оче,
подвиг на подвиг додаваше,
благодат врз благодат восприемаше,
чедо по чедо кон Христа приведуваше.
Име си оправда пустинско,
многуплодно дрво Господово постана
и преку тебе вселената слава Божја воспева.
Радувај се и за нас моли се аво Печерски,
пред Господа во сите векови.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Тропар на светиот новомаченик
Теофил Закинтски
24 јули / 6 август
Исповедниче Христов благодатен,
кој со мачеништво душа излечи,
срце очисти, новомачениче Теофиле свети,
претстоејќи пред светот лагата ја изобличи,
Бога Го прослави.
Сега спомни нѐ во твоите свети молитви,
ти кој од Христа венец достоен прими.
Извор МПЦ – ОА
Манастир св. Јован Претеча Слепче
Од Верскиот календар на МПЦ (06.08.2023)
ТРОПАР
Тропар (грч. τροπάριον, цсл. тропа́рь) е кратка црковна молитвена песна, настаната во доцниот стадиум на химнографијата. Тропарот ја содржи суштината на празникот за кој е напишан и во кој се прославува светителот; во Канонот, тропарот следи после ирмосот. Често се однесува и на апокалиптик (грч. απολυτίκιον), или отпустителна химна преку која се опишува главната тема на богослужењето на денот, а со која се завршува Вечерната богослужба.
Богородичен (теотокион) е посебен вид на тропар, кој е посветен на Пресвета Богородица. Помали варијации во Богородичниот водат кон Крстобогородичен (ставротеотокион), посебен вид на тропар посветен на страдањето на Пресвета при распнувањето на Христос на Крстот, и како таков најчесто се користи во среда и петок, денови кога Црквата се сеќава на чесниот Крст Господов.
Понекогаш тропарот се користи како рефрен помеѓу читање на стихирите.од Псалмите, иако примарната функција во тој случај ја имаат стихирите.
Тропарник се нарекува една засебна целина во книга со тропари и кондаци, за секој ден на Црковната литургиска година.
ПреминПортал
2023 лето Господово
Од Верскиот календар:
- Верскиот календар на МПЦ
- Посети: 1646
Светата маченичка Христина
Родум од градот Тир, ќерка на царскиот намесник Урбан, идолопоклоничка. Не се знае од кои причини родителите ѝ го имаа дадено името Христина, но тоа ја криеше во себе тајната на нејзиното идно одење по Христа. До својата единаесетта година не знаеше за Христа ништо. А кога наполни единаесет години, нејзиниот татко, со цел до полната возраст да ја скрие од светот заради нејзината вонредна убавина, ѝ го одреди највисокиот кат од една висока кула и ја всели да живее таму. Ѝ ги устрои сите удобности за живот, ѝ даде робинки да ја служат, постави во нејзините одаи сребрени и златни идоли за секојдневно да им принесува жртви. Но на таа млада душа ѝ беше тегобно во онаа идолопоклоничка средина. Гледајќи ги низ прозорецот дење сонцето и сите убавини на светот, а ноќе чудесното блескање на ѕвездите, таа по својот природен разум дојде до цврстата вера во едниот жив Бог. Милостивиот Бог, Којшто го виде нејзиниот копнеж по вистината, ѝ испрати ангел кој ја прекрсти со крсниот знак, ја нарече невеста Христова и наполно ја поучи во богопознанието. Тогаш Христина ги искрши сите идоли по нејзините одаи и така предизвика ѕверска јарост кај татко ѝ. Тој ја изведе на суд, ја предаде на маки, а потоа ја фрли во затвор, со намера утредента да ја убие со меч. Но таа ноќ Урбан здрав како дрен ја испушти душата и отиде во гроб пред ќерка му. Потоа двајцата намесници Дион и Јулијан го продолжија истизавањето на Светата девица. Храброста во трпењето и чудата што ги изврши Христина со силата Божја обратија мнозина тирски незнабожци во христијанство. За време на нејзиното мачење Дион одеднаш падна мртов сред народот. Неговиот наследник Јулијан ѝ ги отсече градите и јазикот. Маченичката го зеде својот јазик и му го фрли на Јулијан во очи, од што тој одеднаш ослепе. Најпосле нејзините маки за Христа завршија со смрт под остар меч, а нејзиниот живот се продолжи во бесмртното ангелско царство. Света Христина пострада чесно во 3 век.
Преподобен Поликарп, игумен Печерски
Имаше „љубов кон Бога и кон ближните, радост заради непорочната совест, мир во победата над сите страсти, трпение при напасти и беди, благост во покорноста кон сите, милосрдност кон сиромасите, несомнена вера во вршењето на заповедите, кротост во непознавањето на гневот, воздржливост...“ Толку добро управуваше со Киево-Печерската Лавра, што по смртта не можеа да му најдат достоен наследник меѓу монасите (зашто и оние што беа достојни, од смирение не сакаа да го примат игуменството), па браќата беа принудени да го земат за игумен мирскиот свештеник Василиј. Свети Поликарп се упокои во Господ во 1182 година.