Човекот, во нивата на својата душа не треба да се труди напразно, туку да бдее над себеси за да не би дошле арамии: светот, ѓаволот, заговорот и смртта и да украдат сè.
Доаѓа светот и го зема данокот, привлекува со богатството, раскошот и славољубието.
Доаѓа сатаната – последни ги зема: чистотата, целомудроста, невиноста и стравот Божји.

Доаѓа староста и смртта, човекот посакува да ожнее нешто од својата нива, но никаков плод не наоѓа. Само понекогаш во неговиот грешен живот имал намера да направи некое добро дело. И човекот жали што го проживеа својот век не здобивајќи добри дела за идниот живот.
Дојде смртта, и нема време за покајание, солзи и молитви.

Севастијан Картагински

https://www.mocdanz.org.au/mk_MK/%D1%88%D1%82%D0%BE-%D0%BB%D0%B8-%D1%9C%D0%B5-%D0%BE%D0%B6%D0%BD%D0%B5%D0%B5-%D1%87%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D1%82-%D0%B2%D0%BE-%D0%BD%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B0-%D0%BD%D0%B0-%D1%81%D0%B2%D0%BE/