Кога фарисеите, сакајќи да го искушаат Господа, Го прашале која е најголемата заповед, Тој јасно и гласно одговорил: заповедта Божја возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, со сета своја душа, со сиов свој разум и со сета своја сила и возљуби го својот ближен како самиот себе си.( Мт. 22:36-39; Лк. 10:26,27) Понатаму вели: кој сака да си го спаси животот свој ќе го загуби; а кој го загуби својот живот заради Мене, односно за Бога - ќе го најде ( спаси). (Мт.16:25,26)
Мислам дека овие зборови сами по себе се доста јасни и не мора воопшто да се толкуваат. Но, од фактите дека ние не постапуваме така, и не ги исполнуваме, потребно е да се потсетуваме. Најпрво, за самиот себе, кој зборувам, а ништо не исполнувам, а потоа за вас кои слушате и не разбирате, или не сакате да разберете.
Господ сака да ни ја каже суштината на овој живот. Тој сака да ни каже дека овој свет е паднат во грев, блуден е и грешен. За да се спасиме е потребно лично и општо покајание на човештвото. Да умреме за светот и самите себе, а тоа умирање е умирање за страстите и својата грешна волја, желби и чуства, за да се родиме за живот вечен, кој Господ ни го дава нам, на оние кои ќе го прифатат словото Божјо, и ќе ги исполнат Неговите заповеди.
Некој ќе рече дека Божјите заповеди се тешки. Па гледате ли дека самите себе се лажеме и Господ го правиме лажец, кога велиме така. Затоа што, како што Господ вели, сите Божји заповеди, законот и пророците се содржани во овие две заповеди што се една заповед, а тоа е љубовта. Значи, ако љубовта е тешка, тогаш не знам што понатаму да кажам и останувам без зборови?!?
Затоа, браќа и сестри, да се покаеме и да си ги видиме своите гревови, не туѓите, туку своите, за да си ги спасиме душите. Како што вели Господ, ако го придобиеме и целиот свет и да станеме патријарси, претседатели, и било што да е од овој свет, сето ќе ни биде бадијала ако на својтата душа и напакостиме, односно ако не го возљубиме Господа со сето свое срце, со сиот свој ум и разум и со сета своја сила, и својот ближен како самите себе. Она што го немаме е љубовта, зашто ако ја имавме немаше светот да биде во оваа состојба во која што е денес, и немаше да има потреба од покајание, туку ќе се љубевме еден со друг, ќе живеевме еден за друг, ќе го живеевме животот Христов и ќе имавме живот во себе, и тоа во изобилие.
Но, Господ секогаш не потсетува за нашите гревови и секогаш ни дава нова можност за нов живот, и како што Светите Отци велат: секој ден е нов почеток.
Амин
Homily about love
When the Pharisees tried to tempt the Lord they asked him what is the greatest commandment. He said loud and clear: God’s commandments are Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind and Thou shalt love thy neighbour as thyself. (Mt.22:36-39; Lk. 10:26,27) Furthermore He said: For whosoever will save his life shall lose it: and whosoever will lose his life for my sake (regarding God) shall find it (save). (Mt.16:25,26).
I think that these words are very clear on their own and do not need to be explained at all. However, because we don’t fulfil these words, we need to remind ourselves about it. We are all to blame. Firstly I, who preaches, yet accomplish nothing. Secondly you, who receive the word but do not understand or you are not willing to understand.
God wants to tell us about the essence of this life, that this world is fallen in sin. The world is vicious and sinful. In order to save ourselves we need personal and general repentance for all of humanity. We need to die to the whims of the world. We need to crucify our passions, our sinful will, wishes and feelings, if we want to get born again, for eternal life, which is given to us by God. But it’s given only to those who will accept it and fulfil His commandments.
Some people will say that to fulfil God’s commandment of love is difficult. If we entertain this falsehood, we believe in lies. Our Lord Jesus Christ said that On these two commandments hang all the law and the prophets, and actually they are one commandment. When we say that love is too hard, we call God a liar. So, if the love is hard, than I don’t know what to say and I am speechless!
That is why we should repent and perceive our sins, brothers and sisters, not someone else’s but our own, in order to save our souls. As God says, For what profit is it to a man if he gains the whole world, and loses his own soul? Even if we become patriarchs, presidents or anything of stature, if it harms our soul, it is all in vain and useless. We are commanded to love God with all our heart, with all of our soul and with our entire mind and we shalt love our neighbour as ourselves. What we do not have is the love, because if we truly loved there would be no need for repentance. We would live for one another; our lives would be like Christ’s life. We would overflow with the abundance of life inside of us.
But God always reminding us of our sins and providing us with opportunities to begin a new life. As the Holy Fathers tell us, every day is new beginning.
Amen
http://www.stprohor.org.au/index.php/2008/10/21/homily-about-love/#more-783