Скопје, 21 октомври 2018 лето Господово- храм на св.Јован Кртител, н.Капиштец

ДВАЕСЕТ И ПРВА НЕДЕЛА ПО ПЕДЕСЕТНИЦА

ВО ИМЕТО НА ОТЕЦОТ И СИНОТ И СВЕТИОТ ДУХ!

„Излезе сејач да сее семе..."(Лука 8: 5)

Има ли поедноставни зборови со кои би се опишала суштината и значењето на Христовата наука, отколку зборовите кои Христос ги употребил во денеска слушнатата приказна за сејачот и семетo Има ли поразбирлива споредба сокоја би се опишала состојбата на човечките души, кои на различен начин ја прифаќаат Христовата вистина.
Сејачот цели дваесет векови не престано ја обиколува земјата, се појавува во животот низ сите епохи, како вечен патник оди по патиштата на разни народи и насекаде го сее словото за вистинскиот живот и спасениета. А какви и колку многу историски пресврти доживеало човештвото низ сите дваесет векови.

Дваесет векови четирите краја на земјата се сретнуваат во љубов, но и во омраза, во радост, но и во тага, во слога, но и во крвави војни, воразбирања, но и во кавги. Но, во текот на сите тие векови на вера, но и на богоотпадништво, еден лик останува неизменет тоа е Неговиот лик, ликот на божествениот Сејач. Господ Исус Христос за да не поучи во богоугодниот живот, честопати ни зборувал во приказни земал наједноставни секојдневни нешта и настани, за да би ни ги открил совршените и вечни карактеристики на Царството Божјо. Никој што не ги слушнал Неговите примери не би ни помислил дека во сите тие секојдневни тгворевини Божји се кријат такви тајни за Царството Божје. Како на секојдневна и највпечатлива е приказната за сејачот и семето парабола која ја слушнавм ео денешното свето Евангелие.

Господ Исус Христос е величенствениот божествен Сејач на семето, кое раѓа живот, зашто „Неговите зборови се дух и живот“. Неговиот збор најмногу одговара на сите потреби на човечката душа, срце и волја. Во Неговите зборови човекот го достигнува своето високо назначување, афирмацијата на својата личност, која ја збогатува со вечни вредности. Христовите зборови, фрлени како семе врз почвата на човечката душа траат низ сите времиња. Колку и да се менувале условите на животот, колку и да напредувале науката и техниката, сепак, Христовите зборови нема да престанат да бидат патоказ за човекот.

А пак, секој земјоделец ја сака својата земја Тој вложува труд да ја обработи земјата па откако ќе го фрли семето, се надева на плод кој ќе биде награда за неговиот труд. Затоа тој го бира семето, кое треба да биде посеано, за да роди здрав и убав плод. Така постапуваат сите совесни и разумни земјоделци. Но, уште повеќе е важно какво семе на духовен живот се сее во светот, зашто постојат различни семиња кои се сејат во човечките души. А семето, кое го сее божествениот Сејач е Божјото слово. Тоа семе е семето на верата, љубовта, правдата, мирот, чистотата, човечките души.

Зрното на верата посеано во човечките души, раѓа живот. Оној кој искрено верува, го љуби својот небесен Отец и се потчинува на Неговата воља.  А Неговата воља е совршеноста на човекот. Господ Исус Христос ја протолкувал симболиката на целата парабола по барање на апостолите. И кога сееше едно семе падна покрај патот, па беше изгазено, или исколвано од птиците, друго падна на камена почва па штом никна немаше влага па се исуши, трето падна помеѓу трње, па трњето го угушија, а четвртото семе падна на плодна земја и откако никна порасна здраво и даде стократен плод. Благочестиви хр-ни, нивата ги претставува човечките души, различните почви сме ние верниците, кои треба да се стремиме да бидеме како четвртата категоријај односно плодната земја а семето евангелието Христово.

Зарем многумина од нас, кои денес се наоѓаат во овој храм, и кои ја слушнаа приказната за сејачот и семето нема во себе да заклучат. Колку е добра и вистинска денешната евангелска поука која ја слушнавме! Колку голем Учител е Христос! Колку многу е убедлива Неговата наука!

Но сепак, кога ќе излезат од храмот тие повторно ќе продолжат со стариот грешен начин на живеење. Токму кај нив семето паднало на неплодна почва и нема да донесе плод зашто нивната внатрешност не е препородена и не е раздвижена со силата на Христовата наука. Господовиот глас се одбил од нивните срца. Тие го слушаат само Неговото далечно ехо, како познато блиско и блажено сеќавање за нешто божествено.
Токму за тоа денес од едни можеме да слушнеме: Немаме време ни можност да се посветиме на науката за Божјото царство, од други: Денес не е време да мислиме за Божјото царство, зашто, животот е краток а задоволствата и минливите земни радости за нас се нешто најубаво. Трети ќе речат: Зарем науката за Божјото царство може да ни помогне? Апсолутно не, зашто се надеваме дека современата наука ќе ги реши сите наши животни проблеми. Од четврти ќе слушнеме: Премногу сме зафатени со животните професионални обврски, па немаме време за никакви други науки. А други, пак, ќе речат: Каква наука за вистината? Секоја вистина ја ограничува слободата на нашите мисли!

Оној, кој ќе го отвори своето срце за во неговите бразди да падне божественото семе тој ќе ја познае вистината и во неа ќе го најде животот. Во тие срца и за тие срца ќе расцути пролетта, ќе созрее летото, ќе дојде жетвата и ќе се соберат безброј плодови. За нив ќе има живот во изобилства. А оние, пак, кои ќе ги затворат своите срца нема да го примат семето на животот. Тежок е оној живот, кој е сличен на сува почва која е жедна за вода, која испукала зашто нема дожд и која тажно овенала во својата јаловост.

Затоа, излезе Сејачот да сее семе... За Него сонцето никогаш нема да зајде, бидејќи сите времиња се Негов ден и нема да остави ниту една почва непосеана зашто Неговите зборови се Дух и Живот.

Господ Исус Христос параболата ја завршил со зборовите: „Кој има уши да слуша нека чуе“! Тоа е повик за совет, но и опомена. Оти има слушање за кое нашиот народ вели: влегува низ едно и излегува низ друго уво. Но има слушање кое допира до срцето. Нека секој однас одлучи, дали само површно ќе живее христијански и ќе го остави семето да биде изгазено во него исколвано од демонските птици, ќе го угуши во трњето на световните минливи задоволства или со ангелска радост ќе го чува и расте до небесните височини на вечното Божјо Царство.

АМИН.

ереј Игор Острески

 Преминпортал (к.т.)

Друго:

Божествена Литургиј во храмот на св. Јован Крстител,н. Капиштец, Скопје (21.10.2018)